Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Περιπλανήσεις




Λυτρωτική η αμαρτία της ζωής
και οι αμαρτίες του κόσμου τούτου
λυτρωτικές

Ακολουθούν τη σειρά τους
πλάι σε βλαστούς Ανοίξεως
κάτω από το μάτι του Θεού
που ζηλεύει την ευτυχία

Όσες έζησες θα ξανάρθουν
να σου θυμίσουν όσες δεν έζησες

Κι εγώ θηρευτής κρυμμένων λέξεων
σκοπευτής αντανακλάσεων

Θα ερωτευθώ τη νύχτα που σε συνάντησα

Θα μισήσω τη μέρα

Και θα υμνήσω τις αμαρτίες σου
όσες έζησες
κι όσες μελλούμενες θα ζήσεις.


Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Η εκτέλεση της Ποινής

Δεν βρίσκω λέξεις, ούτε και εικόνες να ζωγραφίσω τη θολή φιγούρα της επιθυμίας όπως αυτή καθρεπτίζεται πάνω στα βρώμικα νερά των πεζοδρομίων. Αχνό, πράσινο, μοναχικό φώς αιχμαλωτίζει συνουσίες πίσω από κλειστά παράθυρα και διαμελίζει σώματα. Γυναίκες που χορέψατε μαζί μου τα βράδια που τριγύρναγα μόνος στους φωτισμένους δρόμους της πόλης. Γυναίκες που μου κλείσατε το μάτι όταν κρυφοκοίταξα τα ημερολόγιά σας, ανοικτά στην άκρη του κομοδίνου δίπλα στο κραγιόν και τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Εσείς που ερωτευθήκατε τον χορό της πεταλούδας γύρω από τη λάμπα. Και σπάσατε τη λάμπα, μη καούν τα χρώματα που αγαπήσατε. Και φυλακίσατε την κίνηση των φτερών της μέσα σε πολύβουες αγκαλιές.
Βαριά η ποινή του εγκλήματός σας......


Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2009

ΚΟΙΤΑ ΕΞΩ ΣΤΗ ΒΡΟΧΗ


Κοίτα τους ανθρώπους που σκυφτοί περπατούν

στη Βροχή.

Κουβαλάνε στους χαρτοφύλακες τη βεβαιότητα

του Θανάτου τους.

* * *

Κι εσύ αγκαλιά με την αβεβαιότητα

της Μοναξιάς σου

Παραλύεις

το Θάνατο.


Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2009

Ο Βράχος



Photo by Scorpios 2008
-----------------------------------------------------------------------------------


Πίσω από τον βράχο κρύβεται
η αβεβαιότητα των αγγιγμάτων
Η χρωματική αντίθεση της τρικυμίας
Το πήγαινε - έλα του βυθού

Κι εγώ αναπνέω τον βράχο
που πήρε το σχήμα του κορμιού σου.


Χ.Λ Ο9

Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

ΜΙΑ ΥΠΟΣΧΕΣΗ




Photo by Scorpios
-----------------------------------------------------------------------------



Θ΄ανέβω μια νύχτα να κλέψω
το δαχτυλίδι του Κρόνου
να το φορέσω
στο πιο όμορφο δάχτυλό σου

Kείνο που μου δειχνε
το Φεγγάρι
και ρωτούσε
Τι είναι ο Ουρανός

Τα δαχτυλίδια  ταιριάζουν
στα όμορφα δάχτυλα των κοριτσιών
την αυγή που γεννιούνται
Γυναίκες

Αντανακλούν το φως των αστεριών
στα μαξιλάρια τους
καθώς ανυποψίαστα ονειρεύονται
Έρωτες

Θ΄ανέβω μια νύχτα να κλέψω
το δαχτυλίδι του Κρόνου
να το φορέσω
στο πιο όμορφο δάχτυλό σου

Να μείνεις για πάντα
το κορίτσι μου


* * * * * 

Αφιερωμένο στις κόρες μου Αναστασία και τη Μυρτιδιώτισσα. Νοέμβρης 2009




Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2009

Η ΓΕΝΝΗΣΗ




Γεννήθηκα μια 5η Νοεμβρίου στη Σαλονίκη πριν από μερικά χρόνια στο Ρωσικό Νοσοκομείο. Πόσα; Δεν θυμάμαι έχει περάσει καιρός. Ούτε η μάνα μου θυμόταν αν έβρεχε εκείνη τη μέρα, αλλά εγώ είμαι σίγουρος ότι έβρεχε. Ως πρωτότοκο θα μου δίνανε φυσικά το όνομα του Παππού.
Στο χωριό ο Παππούς, αφού έλαβε τα μαντάτα, έβγαλε από το μπαούλο τις χρυσές λίρες, τις γυάλισε κι ύστερα κέρασε στο καφενείο όλο το χωριό γκαζόζες για τη γέννηση, αλλά ποιο πολύ για το φύλο. Γεννήθηκε παιδί!! Ήταν χουβαρδάς ο Παππούς μου. Η γιαγιά μου έβγαλε το μέλι, να με μελώσει, με ένα γλυκό χαμόγελο, απαντώντας με περηφάνεια στις γειτόνισσες που ρωτούσαν τι έκανε η μάνα μου: «Παιδί!!» Λες και υπήρχε περίπτωση να κάνει κουτάβι, αν και, όπως θυμάμαι, τα διπλανά σε έμενα νεογέννητα περισσότερο με κουτάβια έμοιαζαν. Εγώ ήμουν όμορφος !!!
Εν τω μεταξύ στο νοσοκομείο έβλεπα συνεχώς από πάνω μου γυναίκες με άσπρες μπλούζες και άκουγα απέξω έναν παράξενο υγρό θόρυβο. Η βροχή που σας έλεγα!! Ένας άνδρας με χοντρά γυαλιά και άσπρη ρόμπα ήρθε από πάνω μου, με κοίταζε με περιέργεια ανάμεσα στα σκέλη, δεν κατάλαβα γιατί, αφού όλοι ήξεραν ότι είμαι «παιδί», ενώ εγώ καθόλη τη διάρκεια της εξέτασης ήθελα να πάω τουαλέτα. Κάποια όμως άγνωστη δύναμη με κρατούσε σφιχτά ανάμεσα σε δυο όμορφα βυζιά – καλά ήταν δε λέω – μέχρι που βγήκαν τα χιλιάρικα από την τσέπη του πατέρα μου και ως δια μαγείας ελευθερώθηκα. Η συναλλαγή έλαβε χώρα στον διάδρομο και είναι αλήθεια δεν μου άρεσε καθόλου, γιατί πλήρωσε πολλά λεφτά ο πατέρας μου για να με αφήσουν να πάω τουαλέτα, στην οποία τελικά δεν πρόλαβα καν να πάω. Ενήλικος ξανά όταν μπήκα σε νοσοκομείο, αρκετές φορές, διαπίστωσα ότι δεν έχασα και τίποτα τότε. Από τότε όμως, όταν βλέπω γυναίκα σε δημόσια τουαλέτα πίσω από ένα τασάκι με κέρματα (δραχμές ή ευρώ δεν έχει σημασία καμμία) δεν της δίνω τίποτα, γιατί φοβάμαι μήπως δεν προλάβω να μπω στην τουαλέτα και πάνε τσάμπα τα φράγκα.
Η διαδρομή από τη Σαλονίκη στο χωριό με ένα παλιό «αγοραίον» του Αλανιάρα, όπως ήταν το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του ταξιτζή, μου έμεινε αξέχαστη. Το χοροπήδημα μέσα αντί να με νανουρίσει μου άνοιξε την όρεξη για ταξίδι όπως και το κροτάλισμα της γερής μηχανής του. Το πέρασμα στο «σάλι» (πορθμείο) του Ισθμού της Ποτίδαιας με συγκίνησε τόσο, όσο και το χρώμα της θάλασσας. Ο ήχος της μηχανής της κούρσας και το θαλασσινό νερό σε συνδυασμό με τη βροχή που έπεφτε, θα σημαδέψουν το ταξείδι μου.
Η πρώτη μέρα στο χωριό, ήταν ιστορική. Στο σπίτι όλοι ήταν παραταγμένοι και με περίμεναν. Ο Παππούς η Γιαγιά, μια Φοράδα, ένα Μουλάρι, ένας Γάιδαρος, τρεις τέσσερεις Κατσίκες, ένα Σκυλί, μια Γάτα και μερικές Κότες με έναν Πετεινό. Τα τετράποδα με εντυπωσίασαν, μερικά δε περισσότερα από άλλα, όπως πχ συμπάθησα τη φοράδα και το σκυλί και πήρα με κακό μάτι τις κατσίκες και τη γάτα. Όλα τους όμως τελικά έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ζωή μου.
Ο Παππούς, ως ο απόλυτος μονάρχης, αφού με πλησίασε πρώτα, με εξέτασε εξονυχιστικά σε όλο το σώμα, φοβούμενος μη βρει κανα σφυροδρέπανο πάνω μου (Το Ρώσικο νοσοκομείο που σας έλεγα) και γίνει ρεζίλι στους χωριανούς του. Αμέσως κατάλαβα ότι μου έτυχε δεξιό χωριό. Δεν με χαλούσε εκείνη τη στιγμή, διότι ένοιωθα σημαντικός με τόση κουστωδία γύρω μου.
Αφού βεβαιώθηκε για την πολιτική καθαρότητα του απογόνου του, με σήκωσε ψηλά στα χέρια, τάζοντάς μου όλη την περιουσία του συν τις χρυσές λίρες, που σημειωτέον μετά το γυάλισμα τις είχε καταχωνιάσει πάλι στο μπαούλο και έτσι μέχρι σήμερα δεν έχω δει τι χρώμα έχουν. Με τα χρόνια διαπίστωσα ότι και η ακίνητη περιουσία δεν ξεπερνούσε τις τρείς τέσσερεις οριζόντιες γραμμές του Ε9 και είχε και τέσσερα παιδιά (αγόρια) κληρονόμους.
Τη σκηνή αυτή έφερα αργότερα στο μυαλό μου όταν είδα το μικρό λιονταράκι το Σίμπα να τον σηκώνει ψηλά ο γεροπίθηκος στην άκρη του βράχου και όλοι να προσκυνούν το νέο βασιλιά. Κάπως έτσι είχα νοιώσει κι εγώ τότε: ως νέος βασιλιάς, μέχρι που ξαφνικά βρέθηκα να μετρώ τα εσωτερικά σκαλοπάτια του σπιτιού (ήταν μαιζονέτα, πάνω κατοικούσαν οι άνθρωποι και κάτω τα ζώα) μέχρι το δέκα. Τόσα ήταν τα σκαλοπάτια. Έτσι ο αριθμός δέκα με ακολουθούσε συνέχεια στη μαθητική μου ζωή, όσον αφορά τα μαθηματικά τουλάχιστον. Δέκα είχα στο δημοτικό, δέκα και στο γυμνάσιο. Ίσως αν είχε περισσότερα σκαλοπάτια η σκάλα να γινόμουν καλύτερος στα μαθηματικά και σήμερα να ήμουν ένας αστροφυσικός ή έστω ένας ταμίας σε τράπεζα. Πέρα από την εξάσκηση στα μαθηματικά όμως, αυτή η ελεύθερη πτώση εκγύμνασε το μυαλό μου – από τα χτυπήματα - και έτσι από τότε συνεχώς ονειρεύομαι με ανοιχτά τα μάτια, σιχαίνομαι τις μαιζονέτες και έχω αλλεργία με την ακίνητη περιουσία γενικά.
Ο πατέρας μου εξοργίσθηκε με την επιπολαιότητα του Παππού και για πρώτη φορά επαναστάτησε εναντίον του, η Γιαγιά μου άρχισε να με ξεματιάζει από τα κακά μάτια που με είδαν εκεί στο κόκκινο νοσοκομείο, συγγνώμη Ρωσικό, και η καημένη η μάνα μου λαχτάρισε για τη ζωή του αγοριού της. Εγώ την είδα άκρως διασκεδαστική τη φάση και έβαλα τα γέλια κοιτάζοντας τον αποσβολωμένο Παππού. Αυτό δεν του άρεσε καθόλου και από τότε με υποπτεύονταν ως κρυφοκομμουνιστή. Ίσως γιαυτό δεν μου έδωσε τελικά τις χρυσές λίρες και την ακίνητη περιουσία του.
Σε μια μέρα όμως είχα μάθει ήδη πολλά. Έμαθα να μετρώ ως το δέκα. Να συμπαθώ τα ζώα. Να αδιαφορώ για τα χρήματα και τα ακίνητα. Να αγαπώ τη θάλασσα, τα ταξίδια και τα αυτοκίνητα, να κρύβω τις κομμουνιστικές καταβολές μου, να λατρεύω τα βυζιά των γυναικών, να αντιλαμβάνομαι το εφήμερο της δόξας, να αντιπαθώ τις συναλλαγές με χιλιάρικα σε διαδρόμους νοσοκομείων και να αγαπώ τη … βροχή και τη Σαλονίκη.

5 Νοεμβρίου 2009


Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2009

ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ ΣΤΟ ΝΕΡΟ



Photo by Scorpios - Ζακυνθος
---------------------------------------------------------------------------------




UN SASSO NELL 'ACQUA


Eh, La verita... Tu credi?


Α, η αλήθεια.... Εσύ πιστεύεις;


Secondo me
la verita gioca con un gatto
come una pallina
in sospensione in una boccia d' acqua.


Κατ΄εμέ
η αλήθεια παίζει με μια γάτα
όπως ένα μπαλάκι
αιωρούμενο μέσα σε φιάλη νερού.



Ci vuoi provare? Vedi questo ciottolo?
Lancialo cosi, a paragone.


Θέλεις να δοκιμάσεις; Βλέπεις αυτό το βότσαλο;
Ρίξε το έτσι, για παράδειγμα.


Ecco, la verita
e come un sasso nell' acqua.


Να, η αλήθεια
μοιάζει με πέτρα στο νερό.


Ne puoi scorgere i cerchi in superficie
ma se lo segui con lo sguardo al fondo
non si distingue in mezzo agli altri ciottoli.


Μπορείς να διακρίνεις τους κύκλους στην επιφάνεια
μα εάν την ακολουθήσεις μέχρι τον πάτο με το βλέμμα,
δεν ξεχωρίζει ανάμεσα στ΄άλλα βότσαλα.



Corrado Calabro ΠΟΙΗΜΑΤΑ Εκδόσεις Γαβριηλίδη Μετάφραση Βασίλης Ρούβαλης.


Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Μια ευχή



Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας "Σκοπευτήριο" Εθνική Πινακοθήκη
------------------------------------------------------------------------------------


Να ξεγελάσεις τη σφαίρα
να ματώσει η μέρα...


Να γκρεμίσεις τα τείχη
Να οδηγήσεις την τύχη

Τη χαρά να δανείσεις
Να δακρύσεις..
Να ζήσεις
.

Να σκοτώσεις τη μέρα

Να υψωθείς στον αγέρα
...


ΧΛ ΝΟΕΜΒΡΗΣ 09

Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009

ΓΥΝΑΙΚΕΣ



Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967), «Μεγάλο γυμνό (Εύα)»
-----------------------------------------------------------------------------------

Ο καπνός του τσιγάρου

αναμνήσεις δαχτυλίδια

στον αέρα φορά

κι απ΄ των δαχτύλων την άκρη

ένας ήλιος δειλά προσκυνά

κάποιας νύχτας περασμένης

το δάκρυ

* * *

Τα φώτα καθώς σβήνουν

στους τοίχους,

παίρνουν μαζί

τα φιλιά τους.

Οι γυναίκες που μείνανε μόνες

χαϊδεύουν της νύχτας που φεύγει

τους ήχους

κι αγκαλιάζουν σφιχτά

τη σκιά τους

* * *

Οι γυναίκες μείνανε μόνες

στην άκρη μιας σιωπής

που ραγίζει

της πόλης τα τείχη.

Αν κοιτάξεις πίσω από τζάμια θολά

ίσως δείς της ζωής τους

την τύχη.

* * *

Μουσικές

Φώτα

Σκιές

Μεταλάβαν στα σώματα πάνω

Μη ζητήσεις να δεις τις πληγές

Έχουν μείνει ανοιχτές και σε χάνω.

Χ.Λ 2009

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2009

Το Σύνταγμα της Hδονής



Photo by Scorpios: Από έναν τοίχο ξενοδοχείου στην Ιθάκη
---------------------------------------------------------------------------------



Mη ομιλείτε περί ενοχής, μη ομιλείτε περί ευθύνης. Όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας· όταν ριγούν και τρέμουν αι αισθήσεις, άφρων και ασεβής είναι όστις μένει μακράν, όστις δεν ορμά εις την καλήν εκστρατείαν, την βαίνουσαν επί την κατάκτησιν των απολαύσεων και των παθών.
Όλοι οι νόμοι της ηθικής - κακώς νοημένοι, κακώς εφαρμοζόμενοι - είναι μηδέν και δεν ημπορούν να σταθούν ουδέ στιγμήν, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
Mη αφήσης καμίαν σκιεράν αρετήν να σε βαστάξη. Mη πιστεύης ότι καμία υποχρέωσις σε δένει. Tο χρέος σου είναι να ενδίδης, να ενδίδης πάντοτε εις τας Eπιθυμίας, που είναι τα τελειότατα πλάσματα των τελείων θεών. Tο χρέος σου είναι να καταταχθής πιστός στρατιώτης, με απλότητα καρδίας, όταν περνά το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου και πλανάσαι με θεωρίας δικαιοσύνης, με τας περί αμοιβής προλήψεις της κακώς καμωμένης κοινωνίας. Mη λέγης, Tόσον αξίζει ο κόπος μου και τόσον οφείλω να απολαύσω. Όπως η ζωή είναι κληρονομία και δεν έκαμες τίποτε δια να την κερδίσης ως αμοιβήν, ούτω κληρονομία πρέπει να είναι και η Hδονή. Mη κλείεσαι εν τω οίκω σου· αλλά κράτει τα παράθυρα ανοικτά, ολοάνοικτα, δια να ακούσης τους πρώτους ήχους της διαβάσεως των στρατιωτών, όταν φθάνη το Σύνταγμα της Hδονής με μουσικήν και σημαίας.
Mη απατηθής από τους βλασφήμους όσοι σε λέγουν ότι η υπηρεσία είναι επικίνδυνος και επίπονος. H υπηρεσία της ηδονής είναι χαρά διαρκής. Σε εξαντλεί, αλλά σε εξαντλεί με θεσπεσίας μέθας. Kαι επί τέλους όταν πέσης εις τον δρόμον, και τότε είναι η τύχη σου ζηλευτή. Όταν περάση η κηδεία σου, αι Mορφαί τας οποίας έπλασαν αι επιθυμίαι σου θα ρίψουν λείρια και ρόδα λευκά επί του φερέτρου σου, θα σε σηκώσουν εις τους ώμους των έφηβοι Θεοί του Oλύμπου, και θα σε θάψουν εις το Kοιμητήριον του Iδεώδους όπου ασπρίζουν τα μαυσωλεία της ποιήσεως.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Παρασκευή 16 Οκτωβρίου 2009

Μια ομίχλη



Photo by Scorpios - Λίμνη Κερκίνη
-----------------------------------------------------------------------------------


Αισθάνομαι μια ομίχλη
να γκριζάρει παράθυρα
και να υψώνει αόρατο τοίχο

Που νάσαι;

Ψηλαφώ σταγόνες
και ρουφάω στιγμές
σε υπόγειο δίκτυο αναμνήσεων

Πού νάσαι;

Σκυφτή ίσως πίνεις καφέ
με κόκκινα αποτυπώματα στο φλιτζάνι
ενός πρωινού παρελθόντος

Πού νάσαι;
Πώς ζεις;

Το γκρίζο κρύβει το γκρίζο
τις πληγές και τους λεκέδες
της νύχτας

Σε άυλο κάστρο Πολεμιστή Δροσουλίτη
μάχεσαι στους αιώνες Σκιές
και τη νύστα του Χρόνου

Πού νάσαι;
Πώς ζεις;

Ακόμα κοιμάσαι;


Χ.Λ 2009


Δευτέρα 12 Οκτωβρίου 2009

Με την πρώτη σταγόνα της βροχής......



Photo by Scorpios 09
----------------------------------------------------------------------------------


... Με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι
Μουσκέψανε τα λόγια που είχανε γεννήσει αστροφεγγιές
Όλα τα λόγια που είχανε μοναδικό τους προορισμόν Εσένα!
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα
Κατά πού θ’ απλώσουμε τα χέρια μας
τώρα που δε μας λογαριάζει πια ο καιρός
Κατά πού θ’ αφήσουμε τα μάτια μας
τώρα που οι μακρυνές γραμμές ναυάγησαν στα σύννεφα
Κι είμαστε μόνοι ολομόναχοι
τριγυρισμένοι απ’ τις νεκρές εικόνες σου.
Πριν απ’ τα μάτια μου ήσουν φως
Πριν απ’ τον Έρωτα έρωτας
Κι όταν σε πήρε το φιλί
Γυναίκα

Οδυσσέας Ελύτης



Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ




Photo by Scorpios 2008
---------------------------------------------------------------------------------

Ι

Ατέλειωτο ταξείδι λευκών γλάρων
Το πέρασμα της θύμησης
Από την ηλικία της μελαγχολίας
Στο ακροπάτημα των κοριτσιών
Πάνω στα φύλλα των ερώτων τους

Έφηβοι ζητιανεύουν το φιλί.

ΙΙ.

Απογευματινοί ψίθυροι
Στους αμπελώνες των ανθρώπων
Το γυμνό σου κορμί
Φωτίζει τα κλινοσκεπάσματα

Σταφύλι στα χείλη του αγοριού

ΙΙΙ.

Η ηδονή που αφέθηκε
Στους επτά ουρανούς
Φωνάζει:

Ένας είναι ο ουρανός των πουλιών.

ΙV.

Γυναικείες φωνές πολιορκούν
Το αργό λίκνισμα των άστρων

Κι αυτά τα γιομάτα φεγγάρια
Είναι μονάχα για να μας σκοτώνουν.

V.

Η αυγή παζαρεύει την καινούρια μέρα
Πάνω στα γυμνά στήθη της κοπελιάς

Στην άκρη του λευκού σεντονιού.


Θεσσαλονίκη Νοέμβρης 1986
Χ.Λ

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

Αντιστροφή των εικόνων



Photo by Scorpios
-----------------------------------------------------------------------------


Ανάσκελα ξαπλωμένη στη υγρή άμμο
του Σεπτεμβρίου
κοιτάς το γαλάζιο πέπλο
και τη γραμμή που αφήνει πίσω της
η κουκίδα του αεροπλάνου..

Το βλέπεις ύστερα σαν θάλασσα,
σαν ρότα πλοίου που αφήνει πίσω
το λευκό αποτύπωμά της..

Αντιστρέφεις τις εικόνες
με την ταχύτητα των βλεφάρων σου

Ουρανός,αεροπλάνο - Θάλασσα, πλοίο

Θάλασσα,αεροπλάνο- Ουρανός,πλοίο

Θέλεις να ουρλιάξεις !!

Όποια εικόνα κι αν διαλέξεις
η υγρασία στην πλάτη
σου υπενθυμίζει
Tην ακινησία του ταξιδιού σου...
Χ.Λ 2009

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

Οσφρήσεως Μνήμη




Photos by Scorpios
----------------------------------------------------------------------------------




Καταντήσαμε την τέχνη μας
αρωματοπωλείον
Μεθάς εντός του
απ΄τα πολλά φρου - φρου
κι αρώματα.

Σα βγεις στο πεζοδρόμιο
της μύτης σου η μνήμη τα ξεχνά




Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΚΡΥΦΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ







Της καρδιάς σου η Κρυφή Πολιτεία
δεν έχει φώτα, λεωφόρους, πλατείες και τρένα
Μια στροφή έχει μόνο και κλόουν με φάτσα αστεία
που γελά, που δακρύζει, που χορεύει για σένα.

Δεν κοιμάται ποτέ μες τα μπαρ της τη νύχτα
με καπνό, με τσιγάρα, με ποτά, δίχως νύστα,
την ανατολή περιμένει, τη στροφή να φωτίσει
και τη γόβα στο γκάζι, τη ζωή να μετρήσει

Της καρδιάς σου η Κρυφή Πολιτεία
δεν έχει φώτα, λεωφόρους, πλατείες και τρένα
Μια στροφή έχει μόνο που την παίρνεις με χίλια
μια στροφή που γελά, που δακρύζει, που χορεύει με σένα.

Χ.Λ 2008

Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΠΟΥ ΡΕΜΒΑΖΕΙ





Βυθίζεσαι

Σε πηγάδια απύθμενα
και σε κόσμους υπόγειους

Όπου καθρεπτίζεται
ο μικρός ασημένιος δίσκος του φεγγαριού

Ως χάσκουσα οπή διαφυγής

Στα ακύμαντα νερά
Της καθημερινής Θλίψης.

Χ.Λ 2009

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΣΦΑΛΩΣ Η ΘΑΛΑΣΣΑ



Photo by Scorpios - Λήμνος
--------------------------------------------------------------------------


Ασφαλώς η θάλασσα έχει αφτιά, όμοια με εκείνα
του γαϊδάρου
Ο θόρυβος των πετεινών δεν τ΄αγγίζει
Ακούνε μονάχα τις άλικες εικόνες του ήλιου
στην ανατολή και τη δύση
Για τ΄άλλα αδιαφορούν
Για τ΄άλλα κάθεται πλάι τους ένας γκρεμνός
να τα προφυλάξει
Κι έτσι η θάλασσα κοιμάται ήσυχη
Κι είναι μια αιώνια νύφη για όσους μπορούν και
τη βλέπουν γυμνή. 

Γιώργος Σαραντάρης "Στη δόξα των πουλιών" Ικαρος Εκδοτική Εταιρία


Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009

Η ΑΓΑΠΗ



Photo by Scorpios 2009
-------------------------------------------------------------------------------


Η Αγάπη ρυθμίζει


της εφίδρωσης το ρυθμό

των παλμών και της όρασης

Την επανάσταση


Εισχωρεί στους πόρους του δέρματος

Ταξιδεύει, ονειρεύεται.


Των πεπτωκότων αγγέλων

φροντίζει τα τραύματα


Κατοικεί

σε ρημαγμένες από σεισμούς ηφαιστείων

Πόλεις


Επί Ξύλου κρεμάται

Και επί εκρήξεων άστρων ζωγραφίζει

της επιθυμίας τη γέννηση.


Σε βυθούς ωκεανών

χαϊδεύει τα μαλλιά των ναυτών

που χάθηκαν σε ταξίδια

Υπερπόντια


Με μικρά παιδιά συλλαβίζει

κρατώντας στα χέρια

τετράδια σχισμένα

Από πυρά ενηλίκων


Στη λάσπη κυλιέται

κι ύστερα σκαρφαλώνει

με την προσευχή αντάμα

Σ΄ ουρανούς ανίερους


Σε απόκρημνες ακτές

κι από γλάρων φωλιές

Αγναντεύει το πέλαγο


Με τα χαμίνια του δρόμου

αλητεύει

Στις παρυφές μιας κόλασης

λουσμένη με το φως

ανθρώπων που την πλήγωσαν


Ω Αρχέγονη Θεά !!!


Μοναχική πεταλούδα

Της Άνοιξης.


Πολύχρωμε τσαλαπετεινέ

των άνυδρων χωραφιών

Του Καλοκαιριού.


Του Φθινοπώρου

το πρώτο το δάκρυ.


Φωτιά χειμωνιάτικου κεραυνού

Στα υγρά δάση του Αμαζονίου.


Του Χρόνου Εσύ

Αδελφή, θυγατέρα


Συστατικό των λιμνών

Των ποταμών, των ορέων.

Των ανθρώπων που μισούν,

Που ερωτεύονται,

Που ξεχνούν,

Που θυμούνται.


Κραυγή!

Σιωπή!

Μουσική!

Πόλεμος!

Θάνατος!


Σε συναντώ σε ναούς

Αρχαίων θεών.

Σε σκουριασμένα εκκλησάκια

εθνικών οδών


Και σε χάνω…

Σε σταθμούς τρένων

Που ξεκινούν για καινούρια ταξίδια

Με μια θέση πάντα κενή

…… Για Σένα.




Χ.Λ 09


Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

UNTITLED

Επιστρέψαμε κι αφήσαμε το καλοκαίρι
να στέκει μόνο του στο βράχο
και να θυμάται όσα δεν έζησε...

Χ.Λ

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ BLOGS

Ρίχνω που και που καμιά ματιά στα blogs που μου κρατήσαν συντροφιά το χειμώνα. Πιάνω το μολύβι να γράψω μια ανάρτηση για το δικό μου. Η ίδια μελαγχολική διάθεση ξεπροβάλλει πίσω και από τις δυο κινήσεις.
Οι λέξεις έχουν φύγει διακοπές...
Αποφεύγω να βουτάω σε σκέψεις βαθειές. Κολυμπώ σε ρηχά νερά μη τυχόν και βραχούν τα μολύβια μου. Η τελευταία βροχή δρόσισε την ατμόσφαιρα και μάτωσε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Όλα τριγύρω μου λένε: ΦΥΓΕ!!, αλλά δεν ξέρω για που. Πέρασε ένας χρόνος και βάλε, πίσω από οθόνες, κλικ, πληκτρολόγια, ποντίκια και ανάσες μακρινές.
Η μελαγχολία των blogs με ακολουθεί....

Θα την κάνω σιγά σιγά φίλοι μου, όπως λένε και τα νέα παιδιά σήμερα, και θ΄αφήσω την πόρτα ανοιχτή.
Δεν φοβάμαι μήπως με κλέψουν. Φοβάμαι μη τρομάξω τον κλέφτη και πληγωθεί....

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΞΕΝΟΙΑΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ...
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ..........







Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Το βράδυ


Photo by Scorpios: "Λουτρά Αγίας Παρασκευής Χαλκιδικής"
------------------------------------------------------------------------------------

Το βράδυ ακούω
Τον ήχο του μολυβιού
Που οργώνει το χαρτί
Αφήνοντας πίσω
Ανοιχτά αυλάκια
Έτοιμα να δεχθούν το σπόρο
Των Αστεριών και της Σελήνης
Μαζί με την υγρασία των χειλιών σου.


Το βράδυ η απόγνωση
Κατασκηνώνει
Στο διάβα ροών
Πύρινης λάβας ηφαιστείων
Που αναζητούν καρτερικά τη θάλασσα
Για να στηθούν
Φλεγόμενα αγάλματα στο βυθό της.


Αυτό το βράδυ αισθάνομαι
Ότι θα κάνει καλό στην υγεία μου
Το ζεστό κλίμα της Κόλασης
Παρά το εύκρατο του Παραδείσου.


Χ.Λ 2009

Σάββατο 11 Ιουλίου 2009

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΧΑΡΤΑΚΙ


Εκείνο το μικρό χαρτάκι

που ζέσταινε
πάνω στις γραμμές του
Καρφιτσωμένες νεκρές πεταλούδες
της παιδικής μου ηλικίας

Πλύθηκε πολλές φορές
Μαζί με το τζιν σου.

Οι πεταλούδες
Αλλάξανε χρώμα,
Πήραν το διάφανο
Των χλωμών αστεριών.

Κι ακολουθώντας το ρυθμό
των γοφών σου
Περιμένουν το χέρι που
θα κατακτήσει
την κωλοτσέπη
Σε κάποιο δρόμο,
Σ΄ένα παγκάκι,
Σε μια παραλία

Ελπίζοντας ότι
θα ΄ναι και πάλι
το γνώριμο χέρι
Αυτού που τις σκότωσε.



Χ.Λ


Πέμπτη 2 Ιουλίου 2009

ΕΡΩΤΑΣ



Photo by Scorpios. Λίμνη Κερκίνη
-----------------------------------------------------------------------------------

Να σου γλείψω τα χέρια, να σου γλείψω τα πόδια -
η αγάπη κερδίζεται με την υποταγή.

Δεν ξέρω πως αντιλαμβάνεσαι εσύ τον έρωτα
δεν είναι μόνο μούσκεμα χειλιών,
φυτέματα αγκαλιασμάτων στις μασχάλες,
συσκότιση παράπονου,
παρηγοριά σπασμών.

Είναι προπάντων επαλήθευση της μοναξιάς μας,
όταν επιχειρούμε να κουρνιάσουμε σε δυσκολοκατάχτητο
κορμί.

Ντίνος Χριστιανόπουλος. Εκδόσεις ΙΑΝΟΣ

Τρίτη 30 Ιουνίου 2009

ΛΙ


Γκουστάβ Γκουρμπέ: Η πηγή του κόσμου (L'Origine du monde), 1866, Musée d'Orsay, Παρίσι
--------------------------------------------------------------------------------------
ΟΙ ΚΙΝΕΖΕΣ έχουν τα ομορφότερα σκέλη που είδα στη ζωή μου.
Μια ρόδινη χαραξιά σα λουλούδι που σκάει.
Σαν ένα μάτι μισόκλειστο που ονειρεύεται.
Η άνθησή του σκαρφαλώνει καθώς ένα στάχυ.
Ή σαν αραιό υπογένειο νεαρού Μανδαρίνου.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Ν.Καββαδία "ΛΙ"

Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

ΔΙΑΦΑΝΑ ΟΝΕΙΡΑ




H ακοή δεν με βοηθούσε
Και η αφή μου κουράστηκε
Να κυνηγά πεταλούδες
Ανάμεσα σε θνήσκοντα άστρα
Και νωχελικούς κομήτες


Χάλασα τους αμφιβληστροειδείς
Για να διακρίνω με ορθάνοιχτα μάτια
Διάφανα όνειρα


Τώρα, πίσω από το φακό του οφθαλμίατρου
Τυφλός ονειρεύομαι
Ορθάνοιχτα μάτια να ψαχουλεύουν
Διάφανα όνειρα
Στον πάγκο της λαϊκής
Ανάμεσα σε ντομάτες, πλαστικά λουλούδια
Και μαϊμούδες adidas
Ενώ ο γιατρός διέγνωσε:

«Διάφανα όνειρα δεν διακρίνονται δια γυμνού οφθαλμού
Αμφιβληστροειδείς κατεστραμμένοι»

X.Λ

Τρίτη 23 Ιουνίου 2009

ΠΙΣΤΕΥΩ



Photo by Scorpios
---------------------------------------------------------------------------------


Πιστεύω

Στο βρεγμένο ανοιξιάτικο χώμα.

Στον ήλιο του μεσημεριού που λιώνει το παγωτό της μικρούλας.

Στο ζεστό λίβα που ανάβει τον πόθο στην ακρογιαλιά.

Στα πεφταστέρια - όχι για την ευχή - αλλά για το πύρινο ταξίδι τους.

Στις θύμησες που ξυπνούν οι οσμές.

Στα σιδερένια εκκλησάκια των εθνικών οδών.

Στις υγρές νύχτες των πόλεων.

Στα κρεβάτια απαγορευμένων ηδονών.

Στη μικρή κόκκινη πασχαλίτσα που αγωνίζεται να πετάξει στην άκρη των δαχτύλων μου.

Πιστεύω
Στους ποιητές που χάθηκαν και σ΄αυτούς που θάρθουν

Πιστεύω
Στον Έρωτα της χαμένης αναπόλησης...

Χ.Λ

Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

LIAISONS


Sempreviva: Λουλουδάκι των Κυθήρων
---------------------------------------------------------------------------------


Δεν είμαι εγώ αυτός που απεχθάνεσαι,
αλλά τούτη η θηλιά η τόσο γλυκιά κι επίμονη.


Δεν είσαι αυτή που - ίσως - αγαπώ,
αλλά τούτη η θηλιά η τόσο λεπτή κι επίμονη
που μας στραγγαλίζει μαζί μ΄ορθάνοιχτα μάτια.


CORRADO CALABRO - ΠΟΙΗΜΑΤΑ
Εκδόσεις Γαβριηλίδης

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

ΙΣΑΛΟΣ ΓΡΑΜΜΗ [WATER LINE]


Photo by Scorpios
------------------------------------------------------------------------------------

Η Ίσαλος Γραμμή επιτίθεται
Στις γαλάζιες επιθυμίες
Υπό το βάρος κουρασμένων ταξιδιών
υπερπόντιων
Σε κρεβάτια γήινων ηδονών φορτισμένων
Με τσακίσματα, αφημένα πίσω
από ορίζοντες που υπόσχονται
Θολά λιμάνια, βρώμικες πόλεις και δρόμους υγρούς.

Η Ίσαλος Γραμμή επιτίθεται
Περήφανη για τη σκουριά που κουβαλά
Κάτω από τη φρέσκια επίστρωση
Διαβαθμισμένο βάρος εκτοπίσματος
Ανθρώπων που σχεδιάσαν τα όνειρά τους
Πάνω στη λαμαρίνα
Με την γραφίδα της μοναξιάς των ποιητών
Που πεθάνανε
Με την αρμύρα των ναυτών
που κοιμούνται
Στους ωκεανούς της ανθρώπινης μνήμης.

Η Ίσαλος Γραμμή βουλιάζει
έμπλεος φορτίου ψιθύρων
Για να εμφανισθεί και πάλι
Σε ένα ατέλειωτο ανεβοκατέβασμα
Προορισμών που χαθήκαν στου πελάγου το μπλε

Η Ίσαλος Γραμμή βουλιάζει

Έμπλεος φορτίου οξειδωμένων ονείρων.

Χ.Λ

ΜΑΝΟΣ






Στη μνήμη του Μάνου.

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2009

ΤΣΑΛΑΚΩΜΕΝΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ



Photo by Scorpios
----------------------------------------------------------------------------



Το κεφάλι ανάμεσα στα γόνατα

Οριοθετεί τσαλακωμένες σκέψεις

Στην άκρη των λευκών σεντονιών

Αποτρέποντας την απόδραση

Των μικρών κόκκινων κηλίδων

Πάνω από το λινό φόρεμα

Του βραδινού χορού

Στο ύψος της καρδιάς σου.

Χ.Λ

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Τετάρτη 3 Ιουνίου 2009

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ


ΦΩΤΟ: Li. "Το παιδί"
------------------------------------------------------------------------------------

Στα παιδιά
Που, μ΄ένα παγωτό χωνάκι στο χέρι
ανάμεσα σε τροχιές χελιδονιών,
σχίζουν τα μετάξια του καλοκαιριού
με τις φτερούγες τους.

Στα παιδιά
Που ζητιανεύουν το φιλί, ανυποψίαστα
για τις συνουσίες των λέξεων
και τους μελλοντικούς ουρανούς
σε αντικατοπτρισμούς οάσεων

Στα παιδιά
Ανήκει το καλοκαίρι

Που βάλθηκε αυτό τ΄απομεσήμερο
να μου υπενθυμίσει πίσω από τις κουρτίνες
με την επαναλαμβανόμενη ατάκα του
ο τζίτζικας.


Χ.Λ
-----------------------------------------

Εύχομαι σε όλους καλό τριήμερο και να επιτελέσετε με ευσυνειδησία,
πατριωτισμό και σεβασμό το καθήκον σας ... απέναντι στη ΘΑΛΑΣΣΑ μας.
Εγώ πάω να καταγράψω ποιοι δεν θα επιτελέσουν
το καθήκον τους .....
Θα τα πούμε από Τρίτη
.


ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ


ΦΩΤΟ: Κασσάνδρα
-------------------------------------------------------------------------------------
Παράξενο το καλοκαίρι
Παράξενη η ξερολιθιά
Άσπρο πανί και περιμένει
Να σκίσει η πλώρη τα νερά

**
Παράξενο το καλοκαίρι
Παράξενα και τα παιδιά
Δεν κολυμπούν το μεσημέρι
Και περιμένουν τη νυχτιά

**
Παράξενο το καλοκαίρι
Παράξενες και οι φωνές
Που φέρνει μπρος μου το αγέρι
Στις έρημες ακρογιαλιές

**
Παράξενο το καλοκαίρι
Παράξενη και η αυγή
Είναι σαν δύση που πεθαίνει
Προτού λουστεί με τη ζωή.
**
Παράξενες που είναι οι ζωές μας
Εγώ εδώ κι εσύ εκεί
Φυλακισμένες οι ματιές μας
Στου πρώτου πόθου τη στιγμή..

Καλοκαίρι 2008

Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ


ΦΩΤΟ: Κασσάνδρα
------------------------------------------------------------------------------------
Έναν ύμνο λαχτάρησα στη θάλασσα σε ρυθμούς απλωμένους σαν τις κραυγές των κυμάτων
Στη θάλασσα όταν ο Ήλιος στα νερά της σαν κατακόκκινη σημαία κυματίζει
Στη θάλασσα όταν φιλά τα χρυσαφένια στήθη των παρθένων ακτών που καρτερούν
Διψασμένες
Στη θάλασσα καθώς ουρλιάζουν οι ορδές της κι εξακοντίζουν οι άνεμοι τις βλαστήμιες τους
Όταν αστράφτει μέσα στ΄ατσάλινο νερό η λαμπερή και αιμόφυρτη σελήνη
Στη θάλασσα όταν πάνω της διαχέει την απροσμέτρητη πίκρα του το Κύπελλο των Άστρων
Σήμερα κατηφόρισα απ΄το βουνό στην κοιλάδα
Κι απ΄την κοιλάδα στη θάλασσα.
Ο δρόμος τράβαγε μακρύς όσο κρατάει ένα φιλί.
Οι μυγδαλιές σκορπούσαν τις γαλανές σκιές των κορυφών τους πάνω στο μονοπάτι
Και στην κορφή της κοιλάδας, ο ήλιος
Τινάζει τις ολόχρυσες Γολκόνδες του στο γλαυκό σου δάσος: Θάλασσα!
Μητέρα, Αδελφή, Ερωμένη…!
Μπαίνω μες τους απέραντους κήπους των νερών σου και κολυμπώ μακριά από τη στεριά
Τα κύματα έρχονται, με τους εύθραυστους θυσάνους των αφρών και χάνονται μες τη βουή. Προς την ακτή
Με τις κοκκινωπές βουνοκορφές της
Με τα γεωμετρικά της σπίτια
Με τις φοινικιές της, έρμαια του ανέμου
Που τώρα έχουν γίνει πελιδνά και παράλογα σαν αποκρυσταλλωμένες μνήμες!
……………………………………………..

Ω θάλασσα! Ω Ήλιε!. Ω απέραντη κοίτη!
Και ξέρω γιατί. Σ΄αγαπώ. Ξέρω πως είμαστε πολύ γερασμένοι,
Κι ότι εμείς οι δύο γνωριζόμαστε εδώ κι αιώνες.
Ξέρω πως στα λεπτά και γελαστά νερά σου πρωτάναψε ο όρθρος της Ζωής.
(Στην τέφρα ενός τριτογενούς απομεσήμερου, ακούστηκαν οι πρώτοι μου παλμοί στην αγκαλιά σου)
Ω πρωτεόμορφη, βγήκα από μέσα σου!
Κι οι δυο μας αλυσοδεμένοι και περιπλανώμενοι
Κι οι δυο μας με ακόρεστη τη δίψα γι΄άστρα
Κι οι δυο μας φως, αέρας, δύναμη, σκοτάδια
Κι οι δυο μας με τις απέραντες επιθυμίες μας, μα και τη φοβερή μας δυστυχία!

(Χόρχε Λουίς ΜΠΟΡΧΕΣ , απόσπασμα από τον Υμνο στη Θάλασσα 1919)

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΑΪΚΟΥ


Ι.

Με φοβίζουν
των φυτών και των δένδρων
οι βαθειές ρίζες.


ΙΙ.

Ζεις ακόμη.
Συνέχισε να ποτίζεις
το βασιλικό.


ΙΙΙ.

Τα άδεια σου χέρια
ονειρεύονται ηδονές.
Η Σελήνη διαφωνεί.


IV.

Το σκυλί που
σε δάγκωσε
ακόμα σ΄αγαπάει.


Χ.Λ

ΡΟΥΜΠΙΝΑ - Η γκεζερά της Αθωότητας

  Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο από το e-shop των Εκδόσεων Ελκυστής, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:  You can get the book from ...