Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

ΣΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ





Γράφω
ο,τι ναναι κι όπου ναναι
σε μια χαρτοπετσέτσα
σε ένα πλαστικό τραπεζομάνδηλο
επαρχιακού καφενείου
αφού έξω κάνει κρύο
και δεν μπορω να καπνίσω τον καπνό
που μου δίδαξες να χαιδεύω
με αγάπη
τις ώρες της βροχής.




Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 2011

Η ΝΙΚΗ ΚΑΙ Η ΗΤΤΑ

"Μονάχα η ήττα προκαλεί τη σκέψη, την αναθεώρηση και την περισυλλογή. Με την ήττα ξαναγεννιόμαστε και ξαναζούμε απ΄την αρχή νέες φόρμες. Ενώ η νίκη είναι πανωλεθρία του αισθήματος, η νίκη οδεύει τους νικητές στα ταβερνεία και τα πορνεία."

Μ ά ν ο ς Χ α τ ζ η δ ά κ ι ς



Παρασκευή 4 Φεβρουαρίου 2011

ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΛΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ

Αγαπημένη μου

Πάνε εννιά χρόνια από τότε που σε παράτησα. Ελπίζω να μη μου κρατάς κακία που σου φέρθηκα τόσο σκάρτα. Τον τελευταίο καιρό σε σκέφτομαι συχνά και μελαγχολώ. Ο ψυχολόγος μου λέει ότι είναι φυσιολογική η κατάστασή μου. Και μάνα σου το ίδιο μου λέει. Ήρθαν βέβαια και τα καινούρια τεκνά της μάνας σου, σπουδαγμένοι στα καλύτερα πανεπιστήμια και αυτοί μου λένε ότι για την μελαγχολία μου φταίω εγώ. Έχω μπερδευτεί, δεν ξέρω ποιον να πιστέψω. Αυτούς τους φράγκους δεν τους πιστεύω και πολύ, γιατί όπως και συ θυμάσαι, παλιότερα μας βάλανε λόγια και μας χωρίσανε. Όχι ότι οι δικοί μας ήταν καλύτεροι. Συνεχώς με κακία σε υποτιμούσανε στα μάτια μου για να πάψω να σε αγαπώ. Μηδενικό σε ανεβάζανε, μηδενικό σε κατεβάζανε. Στο τέλος από τα πολλά μηδενικά κατάφεραν να σε κάνουν βουλημική και να πάρεις μερικά κιλά. Παρόλα αυτά μου άρεσαν και τα πιασίματά σου και ο κώλος σου και δεν έδινα σημασία στα λόγια τους. Αλλά ως πότε να αντέξω ο δόλιος. Έτυχε ύστερα κι εκείνη η ψηλή, η ξανθιά, η ευρωπαία που μπήκε στη ζωή μου. Όσο νάναι, άνδρας είμαι κι εγώ, παρασύρθηκα. Στο κρεβάτι ήταν πιο ευκίνητη, ήξερε πολλά κόλπα, είχε τρόπους όταν βγαίναμε έξω, ήταν σπουδαγμένη στα καλύτερα πανεπιστήμια του βελγίου και της γερμανίας, ήξερε απέξω κι ανακατωτά το κάμα σούτρα. Μήπως μου ξανάτυχε μορφωμένη γερμανίδα τόσα χρόνια εδώ στο Χωριό; Όταν έκανα καμάκι τα καλοκαίρια όλο κάτι φρικιά πετύχαινα, ξελιγωμένα τόσο πολύ που πίστευα ότι εκεί στην ευρώπη οι άνθρωποι όχι μόνο δεν γαμάνε, αλλά και ότι δεν έχουν ψωμί να φάνε. Στην αρχή ήμουν μέσα στην καλή χαρά!! Άρχισα να τρώω και πρωινό, εγώ που μόνο καφέ και τσιγάρο ήξερα το πρωί. Με έβαλε και έκοψα το κάπνισμα γιατί … να δεις πώς μου το είπε…. δεν ήταν ένδειξη πολιτισμού το τσιγάρο, ή τέλος πάντων κάπως έτσι και ότι μόνο οι αγράμματοι καπνίζουν. Τότε κατάλαβα ότι αυτές οι ευρωπαίες εκτιμούσαν το κωλοπτυχίο που είχα πάρει και κορνιζώσει στο μπάνιο μας, δεν ήταν σαν εμάς. Αυτό με ανέβασε είναι αλήθεια. Είχα ξεχάσει ότι ήμουν πτυχιούχος τόσα χρόνια. Με τον καιρό όμως άρχισε να βγάζει κάτι παράξενα χούγια. Ένα πρωί γύρω από τις μαρμελάδες, τα κρουασάν τις αμίτες, μου είπε ότι πρέπει να αγοράσουμε εξοχικό στη χαλκιδική δίπλα στη θάλασσα. Μα καλά δεν είμαστε εδώ στο Χωριό που ζούμε αγάπη μου; Δίπλα μας είναι η χαλκιδική με το αυτοκίνητο. Ναι αλλά δεν είμαστε κοντά στη θάλασσα. Και πως θα το αγοράσουμε αγάπη μου αφού δεν φτάνουν τα ρημάδια; Άρχισα να τα παίρνω. Τότε έμαθα κάτι που ως τότε αγνοούσα. Οι τράπεζες θα μπορούσαν να μας δώσουν τα λεφτά να αγοράσουμε το εξοχικό μας, μου είπε εντελώς φυσιολογικά. Τα έχω κανονίσει όλα. Εγώ μέχρι τότε ήξερα ως τράπεζα μόνο την αγροτική που έδινε λεφτά στον πατέρα μου να αγοράσει σπόρους και λιπάσματα και μετά όταν πουλούσε τη σοδειά του, γύριζε σπίτι χαρούμενος γιατί τα λεφτά έφτασαν όλα για να εξοφλήσουμε την αγροτική που τόσο πολύ αγαπούσε τους αγρότες και για μας δεν περίσεψε τίποτα. Έμαθα λοιπόν ότι στον κόσμο υπήρχε και η εθνική και η γιουρομπάνκ και η αλφαμπάνκ και μια από τον πειραιά και άλλες πολλές της πατρίδας της. Έτσι λοιπόν πανεύκολα αγοράσαμε το εξοχικό μας στη χαλκιδική από την εθνική, για να κάνουμε τα μπάνια μας άνετα, αφού προηγουμένως ταλαιπωρούμασταν στο πήγαινε έλα στον κωλόδρομο των μουδανιών που καμμία σχέση με εθνική οδό είχε. Ααααα ξέχασα να σου πω ότι το σπίτι στο Χωριό το κράτησα για πρώτη κατοικία γιατί ήταν χαμηλό το νοίκι. Έλα όμως που για να μείνουμε στο εξοχικό έπρεπε να το επιπλώσουμε κιόλας. Έτσι το επιπλώσαμε με δάνειο από τη γιουρομπάνκ. Όλα τα επιμελήθηκε η γυναίκα μου που είχε ευρωπαϊκή παιδεία και καλό γούστο. Όταν ήταν πια έτοιμο καβαλήσαμε το τσινκουετσέντο και μετά από πολλούς ελιγμούς, μούτζες, βρισιές, κορναρίσματα και αρκετές ώρες καταφθάσαμε Παρασκευή βράδυ στο εξοχικό μας. Είχαμε ξεκινήσει το πρωί. Αγάπη μου κάνε ένα μπάνιο στην πισίνα, ετοιμάσου και σου έχω μια έκπληξη. Ξύπνησε το ζώο μέσα μου. Τα σκέλια μου ανατρίχιασαν. Όσο καιρό τρέχαμε για το σπίτι, το σεξ το είχαμε ξεχάσει. Αυτοί οι ευρωπαίοι όταν ασχολούνται με κάτι, το κάνουν βάσει σχεδίου και δεν χαλαρώνουν στιγμή μέχρι να πετύχουν τον στόχο τους. Δεν τους αποσπά την προσοχή τίποτα, ούτε το σεξ. Δεν είναι σαν κι εμάς που όλα μισά τα κάνουμε και το μυαλό μας είναι στο γαμήσι. Παρένθεση, στο σεξ βέβαια δεν πρέπει να έχεις παράπονο. Ποτέ δεν έκανα σεξ μισό μαζί σου. Έκανα λοιπόν το μπάνιο μου στην πισίνα, μετά το ντουσάκι μου στο καινούριο μας μπάνιο, ξυρίστηκα, έβαλα τα αφτερ σειβ μου, την κολόνια που μου έφερε από το παρίσι, έβαλα και κρέμα προσώπου, μη με παρεξηγήσεις, αλλά η δικιά μου λέει ότι δεν είναι κακό ο άνδρας να καλλωπίζεται και να βάζει κρέμες, έτσι κάνουν στο εξωτερικό. Δεν το έχω πει βέβαια στους φίλους μου όταν πάω στο σουβλατζίδικο, αλλά μάλλον κάτι κατάλαβαν, γιατί όλο κάτι μπηχτές μου ρίχνουν για γιαούρτια και τζατζίκια, αλλά δεν μπορώ να τους πώς και τίποτα, μέσα σε σουβλατζίδικο γαρ. Άναψα μετά τα αρωματικά κεριά, ξάπλωσα με το μπουρνούζι στο κρεβάτι γεμάτος ανυπομονησία, έβαλα δίπλα στο κομοδίνο, προφυλακτικά, λιπαντικό και δονητή ( τι να σου εξηγώ τώρα, ντρέπομαι) κοίταζα το ταβάνι και άκουγα μπολερό. Ε ναι ρε συ ρίτσα, τι σκατά πτυχιούχος είμαι να ακούω συνέχεια Ζαμπέτα και Καζαντζίδη; Η ώρα περνούσε και κόντεψε να με πάρει ύπνος. Είχα χαλαρώσει και από τα μπανιαρίσματα, ώσπου άκουσα την εξώπορτα να ανοίγει. Πετάχτηκα πάνω, έφτιαξα λίγο το μαλλί, τακτοποίησα τον κάτω πτυχιούχο και …. Τρόμαξα. Δίπλα στη γυναίκα μου στεκόταν μια χοντρή, άσχημη γριά με γυαλιά, κιρσούς στα πόδια και βλοσυρό βλέμμα. Αγάπη μου η μάμα μου. Κάγκελο εγώ. Με τη δικιά μου δεν είμαστε παντρεμένοι, κάναμε συμφωνία, έτσι κάνουν εκεί και αρχίσαμε κι εδώ να κάνουμε το ίδιο, αλλά εμείς το αρχίσαμε ανάποδα όπως πάντα. Το ξεκινήσαμε από τους γκέυδες. Μου είχε πει ότι έχει μια μάνα, το θεώρησα φυσιολογικό να έχει μια μάνα, όλοι μας έχουμε μια μάνα, αλλά μου έμαθε ότι είναι εξίσου φυσιολογικό να μην είναι απαραίτητη η γνωριμία με τη μάνα, την πεθερά δηλαδή. Φυσιολογικό συμφώνησα, μου φάνηκε και βολικό, με δεδομένο ότι δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τις πεθερές και με τη δικιά σου τη μάνα δεν είχα και την καλύτερη σχέση. Μόνο η καημένη η δική μου μάνα πέθανε με τον καημό πότε θα γνωρίσει τη συμπεθέρα της. Τώρα που την βλέπω, νομίζω ότι θα είναι ευτυχισμένη που δεν γνώρισε την συμπεθέρα. Όπως καταλαβαίνεις όχι μόνο έπεσε το ηθικό του κάτω πτυχιούχου, αλλά έψαχνα μέρες να τον βρω. Για μια στιγμή πίστεψα ότι μου την κοπάνησε. Αφού συνήλθα από το πρώτο σοκ, ήρθε μετά το ηλεκτροσόκ. Μάλλον εκπαιδεύονται αυτοί οι γερμανοί στα ηλεκτροσόκ από τα παλιά χρόνια. Έχετε τόσο ωραίο εξοχικό, την πρώτη κατοικία δεν είχε την περιέργεια να δει, η θάλασσα γαρ, και μετακινείσθε έως εδώ με ένα μικρό ιταλικό αυτοκίνητο; Γιατί τι έχει το τσινκουεντσέντο μου, τόλμησα να πω και το πήρα αμέσως πίσω όταν με κάρφωσε με τις ξεπλυμένες ματάρες της. Να πάρετε μια μερσεντές !!! Γέμισε το στόμα τις ρόδες, λαμαρίνες, ει μπι ες, δερμάτινα καθίσματα, όταν το ξεστόμισε. Άμα βοηθήσετε κι εσείς μαμά, της είπα όσο πιο γλυκά μπορούσα. Μα αφού υπάρχουν οι τράπεζες αγάπη μου, παρενέβη η δικιά μου. Νατες πάλι οι τράπεζες, σκέφτηκα. Αφού τις πήραμε όλες με τη σειρά ρε αγαπούλα, αντιπρότεινα. Υπάρχει μου είπε κι αυτή από τον πειραιά. Και πήγαμε, όχι στον πειραιά, γιατί είχε μαγαζί εδώ στο Χωριό, αγοράσαμε μια μερσεντές εσ ελ κεϊ, γιατί σκέφτηκα αφού μας τα δίνουνε τα λεφτά οι κωλόγαβροι ( ΠΑΟΚ και ξερό ψωμί) γιατί να μην κάνω και λίγο μούρη στους φίλους μου στο σουβλατζίδικο που μου μπαίνουν στη μούρη τελευταία με τα γιαούρτια και τα τζατζίκια τους!! Ωραία ήταν δεν λέω η μερσεντές, άνετη, γρήγορη πήγα να κάνω και το εφέ μου στο σουβλατζίδικο, αλλά διαπίστωσα με λύπη ότι οι περισσότεροι στο σουβλατζίδικο είχαν πλέον μερσεντές. Τι σου κάνουν αυτές οι ευρωπαίες νύφες!!! Με έφαγαν βέβαια τα ξενύχτια να φυλάω σκοπιά, γερμανικό νούμερο, μη μου τη γρατσουνίσουν ή τη σπάσουν, ώσπου νοίκιασα θέση σε υπόγειο πάρκιγκ όπως κάνουν όλοι οι πολιτισμένοι άνθρωποι. Μετά και την αγορά της μερσεντές που λες, η πεθερά έκανε απόβαση στο εξοχικό, γιατί λέει έχει καθαρό αέρα και ωραίο ήλιο. Για να μη στα πολυλογώ, αγόρασα ακόμα μια μερσεντές, μικρή για την πεθερά, σειρά άλφα, να πηγαίνει για ψώνια στο λιντλ που είχε εν τω μεταξύ ανοίξει δίπλα στο εξοχικό μας στη χαλκιδική. Το τι σαλάμι, λουκάνικο, βούτυρο, μαργαρίνες, λίπη έφαγα από το λιντλ δεν σου λέω τίποτα. Ήταν όμως φθηνά. Έκοψα το σουβλατζίδικο γιατί ήταν ακριβό μου έλεγε η πεθερά. Το νοίκι του σπιτιού ο μπαγάσας ο εργολάβος μου το ανέβασε, διότι δεν έβγαινε μου είπε. Δίκιο είχε, όλα είχαν ακριβύνει. Η πεθερά είχε μπαστακωθεί στο εξοχικό και έβγαινε έξω μόνο για να πάει στη θάλασσα, κουβαλώντας μαζί της μια σακούλα με τρόφιμα από το λιντλ που τα τσάκιζε όλα στην πλαζ. Εμείς πηγαίναμε στα καλύτερα μπάρ και εστιατόρια της χαλκιδικής. Ακριβά ήταν αλλά είχαν επίπεδο και σταιλ ευρωπαϊκό όπως μου έλεγε και η δικιά μου. Ευτυχώς η γριά δεν ακολουθούσε σε τέτοιες ακολασίες του πορτοφολιού και έτσι είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο. Ήμουν ευτυχισμένος. Είχα την καλύτερη γκόμενα, το καλύτερο αυτοκίνητο και σε τελική ανάλυση το πτυχίο μου ήταν χρήσιμο όπως....αναπάντεχα, φάνηκε χρήσιμη και και η γριά. Διότι η πεθερά είχε διασυνδέσεις στη γερμανία με άλλους γερμανούς που κάνανε μπίζνες στην ελλάδα με τη μάνα σου. Και παρότι δεν με είχε συμπαθήσει η μάνα σου ποτέ, όταν βρέθηκε να έχει ανάγκη το πτυχίο μου για να κάνει τις δουλειές της με τους γερμανούς της νυν πεθεράς μου, με θυμήθηκε. Κοίτα ρε πως έμπλεξα με δυο πεθερές, εγώ που δεν συμπάθησα ποτέ τις πεθερές!!! Πήρα καλά φράγκα δεν λέω. Πήρα κι άλλο εξοχικό στη μύκονο. Αυτό που μου την έσπαγε όμως κάθε φορά είναι που ανέβαζε το νοίκι του σπιτιού κάθε χρόνο ο κωλοεργολάβος και τον καπουτσίνο μου ο καφετζής στη δουλειά. Τέλος πάντων. Να μη στα πολυλογώ. Οι γερμανοί φίλοι της νυν πεθεράς μου ήταν λωποδύτες και τους πιάσανε, δηλαδή τί τους πιάσανε, είπανε ότι ήταν κακά παιδιά, δεν βάλανε και κανέναν φυλακή. Η πεθερά μου την κοπάνησε από το εξοχικό που περιδρόμιαζε με τα δικά μου λεφτά, που μου είχαν δώσει οι φίλοι της οι γερμανοί και η εθνική, η γιουρομπάνκ, η αλφα, ο γάβρος, πήρε μαζί της και τη μερσεντές τη μικρή, γιατί την είχα αγοράσει επ ονόματί της και γύρισε πίσω στο κρύο, η κωλόγρια. Η μάνα σου μου ζητάει πίσω τα λεφτά που μου δώσανε οι γερμανοί της νυν πεθεράς μου, διότι λέει δεν προορίζονταν για μένα, αλλά για κάτι τεκνά που έχει νταλαβέρια μαζί τους. Τα τεκνά τη μάραναν κι αυτή, την τεκνατζού!! Ως αχρεωστήτως καταβληθέντα λένε οι δικηγόροι της μάνας σου. Γαμώ το κέρατό μου που έμπλεξα με δυο πεθερές. Το εξοχικό στη μύκονο πάει μου το πήρανε οι κλητήρες. Στη χαλκιδική το κρατούσα με τα νύχια και τα δόντια. Τώρα τα καινούρια τα τεκνά που έφερε η μάνα σου από το εξωτερικό λένε, άμα δεν δώσω τα λεφτά θα με απολύσουν από τη δουλειά. Που να τα βρω όμως. Η δικιά μου δεν λέει να σταματήσει την ακριβή ζωή. Για να γαμήσω πρέπει να την πάω πρώτα σε ένα καλό εστιατόριο να περιδρομιάσει αστακούς και να φάει και γλυκό μετά. Απορώ ρε συ πώς κρατά ακόμα τέτοια σιλουέτα. Πού τους βάζει τους αστακούς και τις γαριδομακαρονάδες; Εσύ με τέτοιο φαί θα είχες γίνει τόφαλος. Συγγνώμη , αλλά έτσι είναι. Έβγαινε σε μια βδομάδα στον πλειστηριασμό το σπίτι στη χαλκιδική και ζήτησα βοήθεια από τη νυν πεθερά. Μου απάντησε μετά από δυο μήνες ότι θα μου δώσει λεφτά, αφού πρώτα αποδεχθώ τους όρους της. Πάει το εξοχικό, το πήρε η εθνική, όπως και τα χαλιά και τη μερσεντές και μάλλον τα καινούρια τεκνά της μάνας σου θα με διώξουν από τη δουλειά, γιατί δεν τους επιστρέφω τα λεφτά που προορίζονταν για τα παλιά τεκνά της μάνας σου. Επιμονή που την έχουν κι αυτοί. Η νυν πεθερά, μου έχει βγάλει την πίστη. Με το σταγονόμετρο μου δίνει λεφτά η κωλόγρια. Ούτε για το λίντλ δεν φτάνουν. Μου είπε να περιορίσω τα ακριβά χούγια της κόρης της. Μα πώς να το κάνω, αφού αυτή τη γέννησε και την ανάθρεψε. Έτσι είναι πλασμένη, για ακριβά γούστα !! Το μόνο ευχάριστο μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι ο εργολάβος που έβριζα μου κατέβασε το νοίκι γιατί κατάλαβε ότι ζορίζομαι πολύ. Νάναι καλά ο άνθρωπος.

Δεν σου τα λέω αυτά για να με συμπονέσεις, αλλά για να με συγχωρέσεις. Σε θέλω πάλι πίσω να ζήσουμε μαζί.

Σ΄αγαπώ Δραχμίτσα μου…..

ΡΟΥΜΠΙΝΑ - Η γκεζερά της Αθωότητας

  Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο από το e-shop των Εκδόσεων Ελκυστής, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:  You can get the book from ...