"Μονάχα η ήττα προκαλεί τη σκέψη, την αναθεώρηση και την περισυλλογή. Με την ήττα ξαναγεννιόμαστε και ξαναζούμε απ΄την αρχή νέες φόρμες. Ενώ η νίκη είναι πανωλεθρία του αισθήματος, η νίκη οδεύει τους νικητές στα ταβερνεία και τα πορνεία."
Μ ά ν ο ς Χ α τ ζ η δ ά κ ι ς
Μ ά ν ο ς Χ α τ ζ η δ ά κ ι ς
αχχχχχχχχχχχχχχ...
ΑπάντησηΔιαγραφήπώς να χρυσώσειςτο Χαπάκι μιας Προδοσίας
ταυτίζοντάς τη με την Ήττα της Καρδιάς που μας εκτοξεύει στην Αναγέννηση...
Πόσες φορες πρεπει να πεθάνεις για να αγγίξεις Παραδεισο και Αθανασία Ψυχής?...
φιλάκι......Νικηφόρας Ήττας λοιπόν......
Θα συμφωνήσω με τον Μάνο! Θεωρώ ότι το δίδυμο νίκη-ήττα, ως προς την επίδρασή του στην ανθρώπινη ολοκλήρωση, επιδρά όπως το δίδυμο χαρά-θλίψη. Είναι μια κουβέντα εντελώς αντίστοιχη μ’ αυτή που κάναμε στον χώρο μου – και πραγματικά μου άρεσε πολύ η τοποθέτησή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον άνθρωπο τον ωριμάζουν και τον κάνουν σοφότερο, κυρίως (αν όχι μόνο) οι αρνητικές εμπειρίες. Πάνω σ’ αυτές χτίζει και αυτές έχει σαν αφετηρία για να «εξορμήσει» για μικρές ή μεγάλες νίκες, για να βιώσει σε βάθος και στην ουσία τους τις μικρές ή μεγάλες χαρές.!.
Το video πολύ καλό!
Αγαπητή Reflection
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν χρειάζεται να πεθάνεις για ν΄αγγίξεις τον παράδεισο, αλλά μια ήττα Νικηφόρα όπως το είπες
Καλό σου βράδυ
Nameliart
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες σύμπτωση στην μπλοκόσφαιρα που μας περιβάλλει; Η συζήτηση έβγαλε χρήσιμα συμπεράσματα και αυτό είναι προνόμιο της τέχνης. Ετσι είναι όπως τα λές και αυτά πιστεύω, γιαυτό και η σχετική ανάρτηση του αξέχαστου Μάνου (σκέψεις και μουσική) σε συνδυασμό με το αντιπροσωπευτικό δείγμα ήττας-νίκης: Την Κλεοπάτρα.
Σ΄ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κάποια στιγμή θα ήθελα να ντύσω άνα ποίημά μου με έναν πίνακά σου. Ελπίζω να μου δώσεις την άδεια !!
Νάσαι πάντα καλά να σκέφτεσαι και να δημιουργείς