Photo by Scorpios - Λίμνη Κερκίνη
-----------------------------------------------------------------------------------
Αισθάνομαι μια ομίχλη
να γκριζάρει παράθυρα
και να υψώνει αόρατο τοίχο
Που νάσαι;
Ψηλαφώ σταγόνες
και ρουφάω στιγμές
σε υπόγειο δίκτυο αναμνήσεων
Πού νάσαι;
Σκυφτή ίσως πίνεις καφέ
με κόκκινα αποτυπώματα στο φλιτζάνι
ενός πρωινού παρελθόντος
Πού νάσαι;
Πώς ζεις;
Το γκρίζο κρύβει το γκρίζο
τις πληγές και τους λεκέδες
της νύχτας
Σε άυλο κάστρο Πολεμιστή Δροσουλίτη
μάχεσαι στους αιώνες Σκιές
και τη νύστα του Χρόνου
Πού νάσαι;
Πώς ζεις;
Ακόμα κοιμάσαι;
να γκριζάρει παράθυρα
και να υψώνει αόρατο τοίχο
Που νάσαι;
Ψηλαφώ σταγόνες
και ρουφάω στιγμές
σε υπόγειο δίκτυο αναμνήσεων
Πού νάσαι;
Σκυφτή ίσως πίνεις καφέ
με κόκκινα αποτυπώματα στο φλιτζάνι
ενός πρωινού παρελθόντος
Πού νάσαι;
Πώς ζεις;
Το γκρίζο κρύβει το γκρίζο
τις πληγές και τους λεκέδες
της νύχτας
Σε άυλο κάστρο Πολεμιστή Δροσουλίτη
μάχεσαι στους αιώνες Σκιές
και τη νύστα του Χρόνου
Πού νάσαι;
Πώς ζεις;
Ακόμα κοιμάσαι;
Χ.Λ 2009
όμορφες ομιχλώδεις εικόνες της αγαπημένης πόλης
ΑπάντησηΔιαγραφήμια αναζήτηση και μια μάταιη επίκληση (ίσως όχι και τόσο μάταιη...) κόντρα στη "νύστα του Χρόνου"
Σκορπιέ, μου άρεσε πολύ...
και το βίντεο καταπληκτικό, στην ατμόσφαιρα του ποιήματος
καλό βράδυ
H αγαπημένη πόλη τυλιγμένη στην ομίχλη, και όπως λέει ο Ιωάννου, αξίζει να τη βλέπεις από το λιμάνι ή με τα μάτια προς το λιμάνι, θα έλεγα. Η ομίχλη της Θεσσαλονίκης, ίσως είναι μια από τις πολλές ομορφιές της που αγαπάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου έχει λείψει ο πρωινός περίπατος στην ομιχλώδη παραλία της από το λιμάνι μέχρι τον "Πύργο του Αίματος" και πιο πέρα ανατολικά, όσο πιάνει το μάτι, να παρακαλάω να μη βγει ο ήλιος.
Περάσαν πολλά χρόνια Μωβ....
Να σαι καλά
Αυτό το βίντεο είναι από τα αγαπημένα μου στο YouTube εδώ και πολύ καιρό. Ωστόσο το ταίριασμα με το ποίημά σου βρίσκω ότι το ανέδειξε ακόμα περισσότερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνέφελη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟχι μόνο το βίντεο αλλά η γραφή του Ιωάννου και η ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης Βοηθούν.
Καλή σου μέρα και σ΄ευχαριστώ