Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ






Η
ταν κάποτε ένας άνθρωπος που βάδιζε στην κόψη ξυραφιών, ξυπόλητος, ρακένδυτος, βρωμιάρης, ελεεινός. Συνήθιζε να δένει τα πόδια του με κουρέλια για να μη χαρακωθούν, άφηνε το στήθος του γυμνό, χειμώνα, καλοκαίρι, τα μαλλιά του άπλυτα και αχτένιστα, δεν πατούσε ποτέ στο χώμα, σκόρπιζε πρώτα τα ξυράφια στο πέρασμά του και ύστερα πατούσε πάνω στις ακμές τους. Δεν ήθελε να βρωμίσει τη γη. Σταματούσε και μιλούσε στα καφενεία των χωριών. Οι άνθρωποι πρώτα τον άκουγαν και μετά τον έδερναν. Τα παιδιά τον κυνηγούσαν και του πετούσαν πέτρες στο κεφάλι, παρέα με σκυλιά που ψοφούσαν για σαματά. Τα λόγια του ποτέ δεν έγερναν από τη μια ή την άλλη μεριά, και, το δισάκι που κουβαλούσε κρεμόταν μισό στο στήθος και μισό στην πλάτη του.
Μια μέρα, μετά από ένα κυνηγητό, στάθηκε στην άκρη του χωριού, έξω από το νεκροταφείο. Πλησίασε στη βρύση, έπλυνε τα πόδια, τα καθάρισε από τις πληγές, πάτησε το φρέσκο χώμα και έκατσε κάτω από ένα κυπαρίσσι να ξαποστάσει. Στο μάρμαρο ενός τάφου. Πεινούσε. Έβγαλε από την τσέπη του το μαντήλι, το άπλωσε προσεκτικά στο μάρμαρο. Κάτι ψίχουλα είχαν απομείνει και ένα κομματάκι τυριού, ίσα με το νύχι του. Πρόσεξε ότι καθόταν πάνω στο μνήμα ενός παιδιού. Έβγαλε από το δισάκι ένα ξυράφι και μοίρασε το τυρί στα δυο./ 

Χ.Λ
Ανέκδοτη Συλλογή μικροδιηγημάτων "Τα σοκολατάκια" 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΡΟΥΜΠΙΝΑ - Η γκεζερά της Αθωότητας

  Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο από το e-shop των Εκδόσεων Ελκυστής, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:  You can get the book from ...