Ανάμεσα σε παλιά
Χρωματισμένα χαρτιά
Από οξειδωμένες μνήμες
Ανακαλύπτω
Το λεκέ του καφέ
Στην άκρη της πρότασης
Πριν το σημείο στίξης
Τη στιγμή
Που χτύπησε το τηλέφωνο
Και η αναγνώριση κλήσης
Κουδούνισε υποσχέσεις
Ανακαλύπτω
Κουρασμένα παραμύθια
Στις σκιές των λέξεων
Ανακαλύπτω
Την απουσία της περισπωμένης
Σε μια μονοτονική
Κρεβατοκάμαρα
Με αιχμηρά κλινοσκεπάσματα
Ανακαλύπτω
Την απουσία μου...
πόσο να σε γεμίσει η σεσημασμένη πρόθεση της απουσίας σου,
ΑπάντησηΔιαγραφήακόμα κι όταν, προς στιγμήν, σε δικαιώνει η αναγνώριση κλήσης;
αν λείπει η περισπωμένη,
τι να το κάνεις ;
ποιος θα κουνήσει τα άσπρα πιόνια;
καληνύχτα, σκορπιέ,
υπέροχο
δε χρειάζεται να το λέω,
τον τελευταίο καιρό στο διαδίκτυο πνέει..αντιφιλολογικό μένος..και φοβάμαι!!!!!!!!!
Αντιφιλολογικό μένος;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη δίνεις σημασία.
Θα βρέξει είπε η Πετρούλα.
Μπορείς όμως να την πιστέψεις;
Αφού φορούσε μαγιό.
Σ ευχαριστώ
Καλή σου νύχτα και...
μη φοβάσαι
Ααα..... θυμήθηκα μια παλιά μου ανάρτηση σχετική με όσα λες για το αντιφιλολογικό μένος στο διαδίκτυο και την παραθέτω και πάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Είμαι ελεύθερος…. γιατί έχω πλέον εχθρούς που επιβουλεύονται την ελευθερία του μυαλού μου"
Καλό ξημέρωμα να έχουμε.
κι εγώ κάθε φορά που διαβάζω κάτι από εδώ,
ΑπάντησηΔιαγραφήανακαλύπτω...
καλό βράδυ.
Η χαρά της δημιουργίας είναι κενή περιεχομένου, αν δεν συνοδεύεται και από τη χαρά της ανακάλυψης, έστω και ματωμένης χαράς christine,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες