CALDERON DOLPHINS

Γιατί είναι κόκκινη η Θάλασσα;
Που χάθηκε το Γαλάζιο της;

Ρωμαλέα σώματα νέων ανδρών εξερχόμενα της εφηβείας των
Επιβεβαιώνουν τη στύση μέσα στον kόλπο της Θάλασσας
Βυθίζοντάς τον στο κόκκινο.

Κόκκινο αίμα διψούν και χύνουν
Αίμα των δελφινιών της

Πού είναι οι πουτάνες της Δανίας,
Οι πουτάνες της Κοπεγχάγης
Να ρουφήξουν τους φαλλούς των αγοριών;

Που είναι οι πουτάνες των Βρυξελλών
Να κόψουν τους φαλλούς των αγοριών
Που αντί για σπέρμα

Ξερνούν κόκκινο αθώο αίμα !!

Γιατί είναι κόκκινη η Θάλασσα;
Που χάθηκε το Γαλάζιο της;

Γιατί πρέπει αυτά τα αγόρια
- πριν χύσουν το σπέρμα τους
σε δανέζικους υγρούς κόλπους –

να χύvουν το αίμα των Calderon
στον Κόλπο της Μάνας τους;
---------------------------------------

Πενθήστε την ανθρώπινη ύπαρξη
Πενθήστε τα αθώα, έξυπνα Calderon που χύνουν το αίμα τους
προς τέρψιν των εθίμων και της ψευδο κουλτούρας των Χριστιανών Ευρωπαίων...
ΕΤΣΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΕΝΗΛΙΚΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΟΡΙΩΝ ΤΟΥΣ !!!!!!

ΝΟΤΟΣ

Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί

Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ' ένα φιλί

Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα

Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό

Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ' αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό

Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα

Αφιερωμένο στις .. νότιες θάλασσες που σήμερα γιορτάζουν.

THALASSA

Η βασανιστική πανδαισία των γλάρων
μετέωρη στέκει και κρώζει

πάνω από τη θάλασσα
που γέννησε τούτες τις λέξεις,

που έσμιξε τα σώματα,

που κέντησε πάνω τους
καράβια, πανιά, ελαιώνες και αμπέλια

που δέχθηκε τον ιδρώτα του Ερωτά τους
απλά και ανεπιτήδευτα,

Aρμύρα στην Aρμύρα της

Τρικυμία στην ψυχή τους.

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Ν.ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ " Η Θερμή ερημιά της ζωής" ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ
---------------------------------------------------------------------------------


Σκοπός της ζωής μας δεν είναι η χαμέρπεια.
Υπάρχουν απειράκις ωραιότερα πράγματα και απ΄
αυτήν την αγαλματώδη παρουσία του περασμένου έπους.
Σκοπός της ζωής μας είναι η αγάπη. Σκοπός της ζωής μας
είναι η ατελεύτητη μάζα μας. Σκοπός της ζωής μας είναι
η λυσιτελής παραδοχή της ζωής μας και της κάθε ευχής εν
παντί τόπω εις πάσαν στιγμήν εις κάθε ένθερμον αναμόχλευσιν
των υπαρχόντων. Σκοπός της ζωής μας είναι το σεσημασμένον δέρας
της υπάρξεώς μας.

Ανδρέας Εμπειρίκος "Υψικάμινος"

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

Salvador Dali "Εσταυρωμένος"
---------------------------------------------

Αδρανείς.
Σε παρασύρει η φωτογραφία σου
ότι το έχεις δίπορτο
όποτε θέλεις είσαι τάχα εδώ
κι όποτε θες κατέρχεσαι.

Σ΄εξαπατούν επίσης
τα φουσκωμένα λόγια της ανοίξεως
δήθεν ότι τα άνθη της
συμπαρασύρουν σε ανάσταση
κι άλλα εσταυρωμένα χώματα.

Ακουσέ με, πάρε
στα χέρια σου την κύλιση του λίθου.
Ας σμπρώξει λίγο και το Μεγάλο Σάββατο
γεροδεμένο είναι
σήκωσε θεία κλοπή ασήκωτη
και στα ουράνια μοναχό του την ανέβασε.

Μόνο βιάσου γιατί όπου νάναι
το θαύμα της διαψεύσεως τίθεται επί τάπητος
ακάνθινο.

Κική Δημουλά "Χλόη θερμοκηπίου"

ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ

Ν.ΓΥΖΗΣ "Νύμφη και Έρως" Εθνική Πινακοθήκη
---------------------------------------------------------



Τον ξεχώρισα μόλις τον είδα, ήμουν ταχτική στα κηρύγματά του
πούλησα κι ένα κτηματάκι της θειάς μου για να τον ακολουθήσω.
Όμως όταν πια όλα τα ξόδεψα, αποφάσισα να πουλήσω και το κορμί μου,
στην αρχή στους ανθρώπους των καραβανιών, κατόπι στους τελώνες
κοιμήθηκα με σκληροτράχηλους Ρωμαίους και οι Φαρισαίοι δε μου είναι άγνωστοι.
Κι όμως μέσα σ΄αυτά δεν ξεχνούσα τα μάτια του.
Μήνες για χάρη του έτρεχα απ΄το ναό στο λιμάνι
κι από την πόλη στο Όρος των Ελαιών.

Κύριε μυροπώλη, κάντε μου, σας παρακαλώ, μια μικρή έκπτωση.
Για ένα βάζο αλάβαστρου δε φτάνουν οι οικονομίες μου.
Κι όμως πρέπει να αποχτήσω αυτό το μύρο με τα σαράντα αρώματα.
Μ΄αυτό το μύρο θα αλείψω τα πόδια του,
μ΄αυτά τα μαλλιά θα σφουγγίσω τα πόδια του,
μ΄αυτά τα χείλη, τα πόδια του τα εξαίσια κι άχραντα
θα φιλήσω.
Ξέρω, είναι πολύ αυτό το μύρο για τη μετάνοια,
ωστόσο για τον έρωτα είναι λίγο.
Κι αν μια μέρα ασπαστώ το χριστιανισμό, θα΄ναι για την αγάπη του
κι αν μαρτυρήσω γι΄Αυτόν, θα΄ναι η αγάπη του που θα με εμπνέει.
Γιατί, κύριε, ο έρωτας ανάβει την πίστη κι η αγάπη τη μετάνοια
κι ίσως μείνει αιώνια τ΄όνομά μου σα σύμβολο
εκείνων που σώθηκαν και λυτρώθηκαν ότι ηγάπησαν πολύ.

Ντίνος Χριστιανόπουλος

ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΙΣ ΦΟΡΤΗΓΟΥ ΑΤΜΟΠΛΟΙΟΥ

Ν. ΓΥΖΗΣ "Η Τέχνη και τα Πνεύματά της" Εθνική Πινακοθήκη
--------------------------------------------------------------------


Σαν τα νερά ενός ορκωτού δικαστηρίου ταράχθηκε
η γαλήνη των ματιών της αλλά το ανάβλεμμά της
κατίσχυσε εν τέλει και πέταξε στην αιθρία του θολωτού
της ονείρου όπως πετά μια μυίγα από την μύτη ενός
κοιμώμενου παιδιού στην τύρβη μιας πολύφωτης σιγής.
Τότε οι τηρηταί των νόμων συνελθόντες απεφάσισαν να
σκοτώσουν την σιγή μια για πάντα και να στήσουν ακριβώς
στο ίδιο σημείο το άγαλμα της γαλήνης των ματιών της γιατί
η νέα γυναίκα κρατούσε στα χέρια της το ανάβλεμμά της
σαν θαυματουργό φίδι.

Ανδρέας Εμπειρίκος "ΥΨΙΚΑΜΙΝΟΣ"

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ

Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας "Λευκή φιγούρα" Εθνική Πινακοθήκη

Κάθε που πέφτει επικίνδυνα το βράδυ,
ξυπνάει η φωνή σου μέσα μου και με ρημάζει
κι όταν η νύχτα όλες τις γλυκές εικόνες διώχνει,
προβάλλει εντός μου η βρώμικη ομορφιά σου
και σβήνει από τα μάτια μου τη λάμψη του Θεού.
......

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

-Νικηφόρος Λύτρας "Γυμνό" Εθνική Πινακοθήκη-

Τί υπέροχη που είναι η Έλξη της Ποιήσεως
Όταν σε ωθεί να διασχίσεις τις ενωμένες σελίδες
με τον χαρτοκόπτη
Για να αποκαλυφθεί η αγωνία του επόμενου στίχου
Η αγωνία της επόμενης στροφής

Η αγωνία του ποιητή πάνω από το κεφάλι σου:

- Θα σχίσει άραγε τις επόμενες σελίδες;

Η ΔΙΑΘΗΚΗ ΜΟΥ

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει: καλὰ εἶμαι ἐδῶ.

Ἀντισταθεῖτε σ᾿ αὐτὸν ποὺ γύρισε πάλι στὸ σπίτι
καὶ λέει: Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ἀντισταθεῖτε
στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πoλυκατοικιῶν
στὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ- ἐξαγωγαί
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση
στὸ φόρο
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὦρες
ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις
σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει
ἔντυπα ἁγίων λίβανον καὶ σμύρναν
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε πάλι σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται
μεγάλοι
στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε
στὶς μουσικὲς τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες
σ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ᾿ ὅλους ποὺ γράφουν λόγους γιὰ τὴν ἐποχὴ
δίπλα στὴ χειμωνιάτικη θερμάστρα

στὶς κολακεῖες τὶς εὐχὲς τὶς τόσες ὑποκλίσεις
ἀπὸ γραφιάδες καὶ δειλοὺς γιὰ τὸ σοφὸ
ἀρχηγό τους.

Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν
καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ
διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια
στὰ θούρια
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους
στοὺς θεατὲς
στὸν ἄνεμο
σ᾿ ὅλους τους ἀδιάφορους καὶ τοὺς σοφοὺς
στοὺς ἄλλους ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας

ὡς καὶ σὲ μένα, σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ
ἀντισταθεῖτε.

Τότε μπορεῖ βέβαιοι νὰ περάσουμε πρὸς τὴν
Ἐλευθερία.

................... Μιχάλης Κατσαρός...

Αφιερωμένο σ΄αυτούς που όρισαν τη ζωή τους ως μια συνεχή αντίσταση.

ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ

" Κάνε με καλά γιατρέ!!..."

Πόσες φορές το ζήτησε χωρίς τα παιδικά του μάτια να αντιλαμβάνονται ότι η ματιά του γιατρού είχε ξεχασθεί στις τσέπες της μαμάς του!!!

Ένα κοριτσάκι αντιστέκεται στο Σύστημα γιατί θέλει να ΠΑΙΞΕΙ!! Βλέπει πίσω από την άσπρη μπλούζα τον άνθρωπο που θα την πάρει από το χέρι και θα την οδηγήσει στην αλάνα με τα άλλα παιδιά και .... Πιστεύει!

"Κάνε με καλά γιατρέ!!..."

Πιστεύει στη Ζωή και στο Παιχνίδι που της το στέρησε, στο Παιχνίδι που την περιμένει έξω στη ξεχαρβαλωμένη παιδική χαρά του Δήμου, στα τσιμέντα της πολυκατοικίας, οπουδήποτε...

Ζητά μόνο να ΠΑΙΞΕΙ για να ΖΗΣΕΙ..

"Κάνε με καλά γιατρέ!!..."

Δεν ζητά τη βοήθειά μας, παρά μόνο την Προσευχή μας.

Το Μαράκι φεύγει το Πάσχα έξω από το Σύστημα, χωρίς φόβο αλλά με δύναμη και θάρρος, για να γυρίσει πίσω και να φωνάξει:
"ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΡΕ!!!"

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΡΑΚΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΠΙΣΩ ΓΕΡΗ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ.