Η βασανιστική πανδαισία των γλάρων
μετέωρη στέκει και κρώζει
πάνω από τη θάλασσα
που γέννησε τούτες τις λέξεις,
που έσμιξε τα σώματα,
που κέντησε πάνω τους
καράβια, πανιά, ελαιώνες και αμπέλια
που δέχθηκε τον ιδρώτα του Ερωτά τους
απλά και ανεπιτήδευτα,
Aρμύρα στην Aρμύρα της
Τρικυμία στην ψυχή τους.
η θάλασσα μέσα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήσκορπιέ, υπέροχοι στίχοι και πολύ όμορφη φωτογραφία..
Σ΄ευχαριστώ nyxterino για τα καλά σου λόγια. Η φωτογραφία είναι από δική μας θάλασσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή