ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Τα παιδιά βουτάνε το χέρι στο μέλι
Κι ανεμίζουν του κόσμου τους χάρτες
παλεύουν να κρεμάσουν τις ρώγες στ΄αμπέλι
φυλακτό στο λαιμό τους, κόκκινες χάντρες

Η ζωή τους κοιμάται σε ξένα κρεβάτια
Μικρές θάλασσες με ήλιους γεμάτες
Ρουφάνε Χρώματα, Έρωτες, Πανιά και Κατάρτια
Μα χαθήκαν τα όνειρα πίσω απ΄τους φράχτες.

Τα παιδιά θα παλεύουν τη ζωή να κερδίσουν
τα κορμιά να ενώσουν στα χαλίκια, στην άμμο
Τον ιδρώτα να νοιώσουν, τη ζωή να ζαλίσουν
Το γαλάζιο να κλέψουν
και σεντόνι να το στρώσουνε χάμω.

Τα παιδιά που βουτούσαν το χέρι στο μέλι
ανεμίζοντας του κόσμου τους χάρτες,
τα κορμιά τους ενώνουν στα βότσαλα πάνω
Σαν δυο Θάλασσες με Ήλιους γεμάτες.

Και η ζωή που κοιμάται
σε ξένα κρεβάτια
Χρώματα, Έρωτες, Πανιά και Κατάρτια
Θα θυμάται
πίσω απ΄των τσιγάρων τις καύτρες….