Πίνακας: "άρρητοι έρωτες" Λαδοπαστέλ 33Χ45Ευγενική παραχώρηση της ζωγράφου-blogger Nameliarte
http://nameliarte.blogspot.com/
* * * * * * * * * * * * * * *
Μεγάλες οι προσδοκίες
μικρός ο χρόνος εξεγείρεται
στο άρωμα της βροχής
Από τα χέρια σου δραπέτευσαν
οι μυρωδιές της Άνοιξης
όταν σκότωσες τον σπουργίτη
στην αγκαλιά του
Χθες, καθώς βάδιζες
στην αμμουδιά,
η πόλη ακολουθούσε το φουστάνι σου
Θυμάσαι ακόμα
το στάχυ που σ΄άγγιξε το στήθος
καθώς είχες μάτια μόνο για κείνον
στη δίνη του καλοκαιριού
Έγραψα έναν στίχο
στον τοίχο
γιατί δεν είχα χαρτί και μολύβι,
τον φυλάκισα έξω απ΄ τη φυλακή σου
κι ήταν ο στίχος μου
μια σκουριασμένη άγκυρα
υποσχόμενη άλλους αλμυρούς
βυθούς
κι ένα καραβόπανο που σκέπασε
σάβανο το τριζόνι
Όλα τα μικρά κι ασήμαντα
που αγάπησες
ξεπήδησαν απ΄το συρτάρι σου
να μου ταράξουν τον ύπνο,
τα έκανες ύστερα παραμύθι
να μετρήσουμε τις αντοχές μας
στην αλήθεια.
Όρθια τώρα ξυπνάει η μέρα
Κατάκοπη απ΄το ξενύχτι !
μικρός ο χρόνος εξεγείρεται
στο άρωμα της βροχής
Από τα χέρια σου δραπέτευσαν
οι μυρωδιές της Άνοιξης
όταν σκότωσες τον σπουργίτη
στην αγκαλιά του
Χθες, καθώς βάδιζες
στην αμμουδιά,
η πόλη ακολουθούσε το φουστάνι σου
Θυμάσαι ακόμα
το στάχυ που σ΄άγγιξε το στήθος
καθώς είχες μάτια μόνο για κείνον
στη δίνη του καλοκαιριού
Έγραψα έναν στίχο
στον τοίχο
γιατί δεν είχα χαρτί και μολύβι,
τον φυλάκισα έξω απ΄ τη φυλακή σου
κι ήταν ο στίχος μου
μια σκουριασμένη άγκυρα
υποσχόμενη άλλους αλμυρούς
βυθούς
κι ένα καραβόπανο που σκέπασε
σάβανο το τριζόνι
Όλα τα μικρά κι ασήμαντα
που αγάπησες
ξεπήδησαν απ΄το συρτάρι σου
να μου ταράξουν τον ύπνο,
τα έκανες ύστερα παραμύθι
να μετρήσουμε τις αντοχές μας
στην αλήθεια.
Όρθια τώρα ξυπνάει η μέρα
Κατάκοπη απ΄το ξενύχτι !
