ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ

πανδαιμόνιο στην πολύβουη πόλη
όπου η καλημέρα ανακυκλώνεται επιτυχώς
σε ομοιόμορφους κάδους
λαμβάνουσα διαδοχικά τη μορφή
της καλησπέρας.... της καληνύχτας
με σεβασμό στο περιβάλλον

περιφρονώ την καλημέρα ουρανοί
και τα πράσινα λειβάδια των παραδείσων σας
χιόνι η ψυχή μου που λιώνει αργά
και ρέει, ρυάκι αρμυρό στη χλόη σας

περιφρονώ την αγάπη ουρανοί
που σφηνώσατε στην καρδιά μου
για να κοιμάστε ήσυχα τα βράδια

περιφρονώ την μακαριότητά σας ουρανοί
που μου δίδαξε την αδράνεια
ως αντίδοτο στην αμαρτία της περιέργειάς μου

Ευλογημένη η ώρα, ουρανέ
όταν άνθρωποι μικροί της πόλης τούτης
λατρέψουν την ασημαντότητα
κι αποκαταστήσουν τον πετεινό
τρις, στον παράδεισο των υπονόμων μας.