ΑΠΟΥΣΙΑ

Στην εποχή της τσιγαροαπαγόρευσης

Το τσιγάρο μου αργά καπνίζω
όσο τ΄ άστρα μου μιλάνε,
όσο σε σκέφτομαι και ανεμίζω
τα χέρια μου που το κρατάνε

Τί σημασία έχει η αιτία
αν θα πεθάνω νέος ή σοφός
ο θάνατος αναιτιώδης δικαιοπραξία
που υπογράφεις πριν ακόμη δεις το φως

Το τσιγάρο μου όσο καπνίζω
θα ερωτεύομαι, θα νοσταλγώ
το όνειρο που πια δεν το ορίζω
αλλά μου χάραξε τον δρόμο με καπνό

Θα πεθάνω μια νύχτα, θα δεις
σε έναν αμμόλοφο μακρυά στην Τυνησία
δεν ξέρω αν θάναι αιτία ο καπνός
ή που δεν άντεξα του κόσμου τη βλακεία.