Παύλος Ροδοκανάκης "ΑΡΜΟΝΙΑ" Εθνική Πινακοθήκη
-------------------------------
Σαρώνω την επιφάνεια του
χαρτιού.
Παραμένει λευκή
παρά την απόπειρα της νύχτας
να τη μαυρίσει
Θάβω τις σφαίρες μου στην
αυλή
και φυτρώνουν πολυβόλα
Πώς νάναι άραγε η πόλη τη νύχτα
χωρίς φώτα;
Δίχως πινακίδες δηλωτικές
της ύπαρξης;
Προτεραιότητες ορίζουν τη διάβαση
στη λεωφόρο των επιλογών
σου
Ο Έρωτας δεν φτάνει
για να αποστρέψεις το
βλέμμα
από τη συγκατάβαση
Αντέχεις να ζεις ανάμεσα;
Ούτε μπροστά, ούτε πίσω
Ανάμεσα!!!
Σκότωσε το μπροστά και το
πίσω
Να γίνεις επιτέλους στόχος.
Πολύ ωραίο ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτρωτό και γεμάτο.Θα μου επέτρεπες μια γνώμη;
Για να γίνει πιό δυνατό θα το τελείωνα έτσι:
"Σκότωσε το μπροστά και το πίσω
Να γίνεις επιτέλους στόχος.
Να ζεις ανάμεσα."
Ενθουσιασμένη..
Η γνώμη σου πάντα ευπρόσδεκτη Πέννυ. Ισως μάλιστα έχεις δίκαιο αν δεν ήταν αρνητικά φορτισμένη η λέξη μέσα μου και δεν ήθελα να την επαναλάβω δυο φορές. Μπορεί βέβαια η δεύτερη διαπίστωση, θετικότερη της πρώτης να οδηγούσε στην αποφόρτιση.... Μμμμ .... Πάντα χρειάζεται ένα γυναικείο μυαλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ.
η εύκολη λύση το κρύψιμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συνεχή άλματα
πότε δεξιά πότε αριστερά
άλλοτε εμπρός ή πίσω...
δύσκολο να γίνεις στόχος
θέλει... δύναμη και ψυχή
και σήμερα δεν περισσεύει...
εξαιρετικός!
καλημέρα
Ίσως το ζητούμενο είναι να γίνεις στόχος, να ματώσεις, ώστε να κάνεις μετέπειτα τα άλματα. Να ξεφύγεις από τον προστατευτισμό που βολεύει. Να πάψει κανείς να κρύβεται από τον ίδιο του τον εαυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα απλο"Ποίηση", νάσαι καλά και Καλή εβδομάδα
μου άρεσε αυτό το χτίσιμο των εικόνων ως το τελικό ερώτημα...
ΑπάντησηΔιαγραφή"αντέχεις;"