Σήμερα το πρωί στη δουλειά
Θυμήθηκα ότι
Ξέχασα
Να φορέσω
Το παλιό μου χαμόγελο
Δε βαριέσαι…
Έτσι κι αλλιώς δεν θα ταίριαζε
Ανάμεσα στα ολοκαίνουρια
Γκρίζα μου γένια.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΡΟΥΜΠΙΝΑ - Η γκεζερά της Αθωότητας
Μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο από το e-shop των Εκδόσεων Ελκυστής, κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: You can get the book from ...
θα προτιμούσα να δω τα ολοκαίνουργια γκρίζα γένια.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα κι από δω!
Μ' αρέσουν τα απλά πράγματα κια οι λιτές φόρμες. Λίγες γκρίζες τρίχες δεν έβλαψαν ποτέ κανέναν, το αντίθετο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΒγάζω το πρόσωπο μου και φορώ το προσωπείο ή το αντίθετο ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια πάντα υπάρχουν και οι αμφιβολίες περί του γένους ,
αρσενικό ή θηλυκό , ( για το χαμόγελο λέω )
ρωτώ γιατί αλλιώς μαχαιρώνουν τα πρόσωπα ( τα χαμογελαστά ) , αλλιώς τα λόγια .
Σκορπιέ καλό Σαββατόβραδο εύχομαι .
Μια ενδιαφέρουσα διαφορετική ανάγνωση από ένα αρσενικό μυαλό.Τα πράγματα βέβαια είναι πιο απλά, αλλά οι επισημάνσεις σου πολύ σωστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο χαμόγελο είναι ουδέτερο.[unisex]Και τα πρόσωπα και τα λόγια τα χαμογελαστά μπορούν να μαχαιρώσουν. Φοβού τα λόγια τα χαμογελαστά.
Καλή σου μέρα Τάσο
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήγεια σου Σκορπιέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήοταν διαβαζω οσα γραφεις μ αγγιζουν τοσο που ισως δε χρειαζεται να σχολιαζω κατι.
αρκει να δινω το παρών.