Ο ΚΑΘΡΕΠΤΗΣ

Eίπες: θα είμαι κάπου εκεί. Κάπου εκεί στην απεραντοσύνη του ωκεανού του διαδικτύου. Ας παίξουμε ένα παιχνίδι. Το «ψάξε να με βρείς». Εγώ δεν θα κρυφτώ, αλλά δε θα με βλέπεις.

Είπα: Βρέχει έξω και δεν έχω πάρει μαζί μου την ομπρέλα. Δεν ξέρω το δρόμο

Eίπες: Μη χάνεσαι στους δρόμους, αλλά κοίταξε να βρεις το δρόμο σου. Μη φοβάσαι τη βροχή, δεν βρέχει.

Είπα: Ο καθρέπτης μπροστά σου αντανακλά το είδωλο του γυμνού σου κορμιού άπειρες φορές. Ποια από όλες τις μορφές είναι η αληθινή;

Eίπες: Κι εγώ και το είδωλό μου είμαστε αληθινές. Φώναξε και θα σε ακούσουμε. Κι εγώ και το είδωλό μου. Μη χάνεσαι.

Είπα: Γιατί δε βλέπω τη σκιά σου;

Eίπες: Δεν έχω σκιά. Είμαι εδώ απέναντί σου. Στα σκοτεινά δεν υπάρχουν σκιές. Μην ανάβεις το φως, αντιπαθώ τις σκιές. Μισώ τη σκιά του εαυτού μου. Προτιμώ τον πολλαπλασιασμό του μέσα από άπειρες αντανακλάσεις. Γίνε ο καθρέπτης μου……

Χ.Λ