UNTITLED

Επιστρέψαμε κι αφήσαμε το καλοκαίρι
να στέκει μόνο του στο βράχο
και να θυμάται όσα δεν έζησε...

Χ.Λ

ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ

Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ ΤΩΝ BLOGS

Ρίχνω που και που καμιά ματιά στα blogs που μου κρατήσαν συντροφιά το χειμώνα. Πιάνω το μολύβι να γράψω μια ανάρτηση για το δικό μου. Η ίδια μελαγχολική διάθεση ξεπροβάλλει πίσω και από τις δυο κινήσεις.
Οι λέξεις έχουν φύγει διακοπές...
Αποφεύγω να βουτάω σε σκέψεις βαθειές. Κολυμπώ σε ρηχά νερά μη τυχόν και βραχούν τα μολύβια μου. Η τελευταία βροχή δρόσισε την ατμόσφαιρα και μάτωσε το Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Όλα τριγύρω μου λένε: ΦΥΓΕ!!, αλλά δεν ξέρω για που. Πέρασε ένας χρόνος και βάλε, πίσω από οθόνες, κλικ, πληκτρολόγια, ποντίκια και ανάσες μακρινές.
Η μελαγχολία των blogs με ακολουθεί....

Θα την κάνω σιγά σιγά φίλοι μου, όπως λένε και τα νέα παιδιά σήμερα, και θ΄αφήσω την πόρτα ανοιχτή.
Δεν φοβάμαι μήπως με κλέψουν. Φοβάμαι μη τρομάξω τον κλέφτη και πληγωθεί....

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΞΕΝΟΙΑΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ...
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΤΟ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ..........