Έχτισαν τις εκκλησιές με τρούλους
και κεραμίδια ψημένα στον ήλιο
Με κοτρόνια και βότσαλα
έντυσαν τα δάκρυα
κι ύστερα τα ριξαν στη θάλασσα
να δοξάσουν το μπλε
Το ψωμί τους ζύμωσαν
με το αίμα των αηδονιών, των γλάρων, των αητών
και το απίθωσαν στην πέτρα
να αναπνεύσει θυμάρι
Δοξασμένο το όνομά Του
στους αιώνες
και στις ξερολιθιές με τις σαύρες
που αγναντεύουν το μεσημέρι
να βουλιάζει στην κάψα
με την απορία χαραγμένη στα μάτια
Δοξασμένο το όνομά Του
στα λευκά πεζούλια
και στις κουκουναριές της ποίησης
που αγκαλιάζουν τη σπίθα
να την κάνουν φωτιά
Ένα γυαλί νερό
μια γλάστρα
ένα καΐκι να οργώσει τη στέρφα γη
ένα στημόνι
να υφάνει τους κάμπους με χρώματα
τώρα ζητάω.
Δοξασμένο το όνομά Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου