Δεν βρίσκω λέξεις, ούτε και εικόνες να ζωγραφίσω τη θολή φιγούρα της επιθυμίας όπως αυτή καθρεπτίζεται πάνω στα βρώμικα νερά των πεζοδρομίων. Αχνό, πράσινο, μοναχικό φώς αιχμαλωτίζει συνουσίες πίσω από κλειστά παράθυρα και διαμελίζει σώματα. Γυναίκες που χορέψατε μαζί μου τα βράδια που τριγύρναγα μόνος στους φωτισμένους δρόμους της πόλης. Γυναίκες που μου κλείσατε το μάτι όταν κρυφοκοίταξα τα ημερολόγιά σας, ανοικτά στην άκρη του κομοδίνου δίπλα στο κραγιόν και τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Εσείς που ερωτευθήκατε τον χορό της πεταλούδας γύρω από τη λάμπα. Και σπάσατε τη λάμπα, μη καούν τα χρώματα που αγαπήσατε. Και φυλακίσατε την κίνηση των φτερών της μέσα σε πολύβουες αγκαλιές.
Βαριά η ποινή του εγκλήματός σας......
Βαριά η ποινή του εγκλήματός σας......
"κι ας με μεταμορφώσει ο Θεός
ΑπάντησηΔιαγραφήμε την αέναη θλίψη του Έρωτα
-που με λυχνάρι το όνειρο
θέλησα να δω το πρόσωπό σου-
νυχτοπεταλούδα
να καίω τα φτερά μου
γύρω από τη φλόγα της αλήθειας σου"
μου θύμισες αυτήν την παλιά μου γραφή Σκορπιέ...
Εύχομαι ολόψυχα καλές γιορτές με υγεία και αγάπη γύρω σου...
H "παλιά" και η "νέα" γραφή του ίδιου προσώπου γεννούν συνήθως μια νέα γραφή την "ώριμη" Σ΄αυτή τη νέα γραφή δεν ξέρω θα προφύλασσες ή θα έκαιγες τα φτερά της νυχτοπεταλούδας....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι και γώ Καλά Χριστούγεννα, Καλές γιορτές και προπάντων με Υγεία και Αγάπη.
σε όλες τις "γραφές" της μια νυχτοπεταλούδα οφείλει να καίει τα φτερά της...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά Χριστούγεννα Σκορπιέ